روده
Khalaj
Noun
روده (rôda, rûda, rôdə, or rûdə) (definite accusative رودهنۆ or رودهنؽ, plural رودهلَر or رودهلار)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | روده | رودهلار |
| genitive | رودهݧ | رودهلارؽݧ |
| dative | رودهقا | رودهلارقا |
| definite accusative | رودهݧ | رودهلارؽ |
| locative | رودهچا | رودهلارچا |
| ablative | رودهدا | رودهلاردا |
| instrumental | رودهلا | رودهلارلا |
| equative | رودهوارا | رودهلاروارا |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | روده | رودهلَر |
| genitive | رودهݧ | رودهلَریݧ |
| dative | رودهکه | رودهلَرکه |
| definite accusative | رودهݧ | رودهلَری |
| locative | رودهچه | رودهلَرچه |
| ablative | رودهده | رودهلَرده |
| instrumental | رودهله | رودهلَرله |
| equative | رودهوارا | رودهلَروارا |
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Persian روده (rude, “intestines”).
Noun
روده • (rude)
- intestine, bowel, the alimentary canal of an animal through which food passes
- Synonyms: باغرساق (bağırsak), معی (miʿa)
Descendants
- Turkish: rude
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “rude”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3979
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Intestinum”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[1], Vienna, column 853
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “روده”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[2], Vienna, column 2379
- Redhouse, James W. (1890) “روده”, in A Turkish and English Lexicon[3], Constantinople: A. H. Boyajian, page 992
Persian
Etymology
From Proto-Iranian *Hrawtáh, from Proto-Indo-Iranian *Hrawtás.
Noun
روده • (rude) (plural رودهها)