زام
Arabic
Etymology
Derived from the active participle of زَمَّ (zamma, “to tie together”), from ز م م (z m m).
Noun
زَامّ • (zāmm) m (plural زَمَم (zamam))
- active participle of زَمَّ (zamma)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | زَامّ zāmm |
الزَّامّ az-zāmm |
زَامّ zāmm |
| nominative | زَامٌّ zāmmun |
الزَّامُّ az-zāmmu |
زَامُّ zāmmu |
| accusative | زَامًّا zāmman |
الزَّامَّ az-zāmma |
زَامَّ zāmma |
| genitive | زَامٍّ zāmmin |
الزَّامِّ az-zāmmi |
زَامِّ zāmmi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | زَامَّيْن zāmmayn |
الزَّامَّيْن az-zāmmayn |
زَامَّيْ zāmmay |
| nominative | زَامَّانِ zāmmāni |
الزَّامَّانِ az-zāmmāni |
زَامَّا zāmmā |
| accusative | زَامَّيْنِ zāmmayni |
الزَّامَّيْنِ az-zāmmayni |
زَامَّيْ zāmmay |
| genitive | زَامَّيْنِ zāmmayni |
الزَّامَّيْنِ az-zāmmayni |
زَامَّيْ zāmmay |
| plural | basic broken plural triptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | زَمَم zamam |
الزَّمَم az-zamam |
زَمَم zamam |
| nominative | زَمَمٌ zamamun |
الزَّمَمُ az-zamamu |
زَمَمُ zamamu |
| accusative | زَمَمًا zamaman |
الزَّمَمَ az-zamama |
زَمَمَ zamama |
| genitive | زَمَمٍ zamamin |
الزَّمَمِ az-zamami |
زَمَمِ zamami |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “زام”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen
Kashmiri
Pronunciation
- IPA(key): [zaːm]
Noun
زام • (zām) f
- sister-in-law (husband’sister)