زیارتجی
Ottoman Turkish
Etymology
From زیارت (ziyâret, “visit”) + ـجی (-cı, -ci, occupational suffix).
Noun
زیارتجی • (ziyâretci)
- visitor, visitant, someone who visits someone else, who stays as a guest, or who pays a visit to a specific place
- Synonym: زائر (zâʼir)
- (Islam) peregrine who performs a ziyarat, a non-obligatory pilgrimage to sites associated with Muhammad
Descendants
- Turkish: ziyaretçi
Further reading
- Barbier de Meynard, Charles (1886) “زیارت”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 52
- Çağbayır, Yaşar (2007) “ziyaretçi”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 5492
- Kélékian, Diran (1911) “زیارتجی”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 652
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Visitator”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[2], Vienna, column 1772
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “زیارتجی”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, column 2495
- Redhouse, James W. (1890) “زیارتجی”, in A Turkish and English Lexicon[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1021