سراغ

Old Anatolian Turkish

Noun

سراغ • (sorağ)

  1. news, tidings

Further reading

  • “sorağ”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎[1] (in Turkish), volume V, Ankara: Türk Dil Kurumu, 1971, page 3511

Persian

Etymology

From a Turkic source. Compare Azerbaijani soraq, Ottoman Turkish صوروق (soruk), Chagatai سوراغ (soraǧ), Uzbek soʻroq, Kazakh сұрақ (sūraq).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? surāġ
Dari reading? surāġ
Iranian reading? sorâġ
Tajik reading? suroġ

Noun

سراغ • (sorâġ)

  1. sign, scent, footprint
    • c. 1065, Qaṭrān of Tabrīz, “Qaṣīda in praise of Abū Naṣr Mamlān”, in دیوان قطران[2]:
      مهتری با بذل و جود او نیامد در جهان
      خسروی با عدل و داد او ندارد کس سراغ
      mihtarē bā baḏl u jūd-i ō nay-āmad dar jahān
      xusrawē bā adl u dād-i ō na-dārad kas surāġ
      A great man of generosity, and his liberality did not come to the world;
      A Khusraw of justice, and no one has any trace of his righteousness.
  2. (figurative) going looking for (something or someone)
  3. (figurative) asking after (someone)

Derived terms

Further reading