سراغ
Old Anatolian Turkish
Noun
سراغ • (sorağ)
Further reading
- “sorağ”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)[1] (in Turkish), volume V, Ankara: Türk Dil Kurumu, 1971, page 3511
Persian
Etymology
From a Turkic source. Compare Azerbaijani soraq, Ottoman Turkish صوروق (soruk), Chagatai سوراغ (soraǧ), Uzbek soʻroq, Kazakh сұрақ (sūraq).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /su.ˈɾaːɣ/
- (Dari, formal) IPA(key): [sʊ.ɾɑ́ːɣ]
- (Iran, formal) IPA(key): [so.ɹɒ́ːɢ̥]
- (Tajik, formal) IPA(key): [su.ɾɔ́ʁ]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | surāġ |
| Dari reading? | surāġ |
| Iranian reading? | sorâġ |
| Tajik reading? | suroġ |
Noun
سراغ • (sorâġ)
- sign, scent, footprint
- c. 1065, Qaṭrān of Tabrīz, “Qaṣīda in praise of Abū Naṣr Mamlān”, in دیوان قطران[2]:
- مهتری با بذل و جود او نیامد در جهان
خسروی با عدل و داد او ندارد کس سراغ- mihtarē bā baḏl u jūd-i ō nay-āmad dar jahān
xusrawē bā adl u dād-i ō na-dārad kas surāġ - A great man of generosity, and his liberality did not come to the world;
A Khusraw of justice, and no one has any trace of his righteousness.
- mihtarē bā baḏl u jūd-i ō nay-āmad dar jahān
- (figurative) going looking for (something or someone)
- (figurative) asking after (someone)
Derived terms
- سراغ گرفتن (sorâġ gereftan)
Further reading
- Hayyim, Sulayman (1934) “سراغ”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim