سرر

Arabic

Etymology 1

Verb

سَرَّرَ • (sarrara) II (non-past يُسَرِّرُ (yusarriru), verbal noun تَسْرِير (tasrīr))

  1. to gladden, to make happy, to delight, to cheer up
  2. to give pleasure to, to gratify, to content, to please, to satisfy
Conjugation
Conjugation of سَرَّرَ (II, sound, full passive, verbal noun تَسْرِير)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَسْرِير
tasrīr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُسَرِّر
musarrir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُسَرَّر
musarrar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سَرَّرْتُ
sarrartu
سَرَّرْتَ
sarrarta
سَرَّرَ
sarrara
سَرَّرْتُمَا
sarrartumā
سَرَّرَا
sarrarā
سَرَّرْنَا
sarrarnā
سَرَّرْتُمْ
sarrartum
سَرَّرُوا
sarrarū
f سَرَّرْتِ
sarrarti
سَرَّرَتْ
sarrarat
سَرَّرَتَا
sarraratā
سَرَّرْتُنَّ
sarrartunna
سَرَّرْنَ
sarrarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسَرِّرُ
ʔusarriru
تُسَرِّرُ
tusarriru
يُسَرِّرُ
yusarriru
تُسَرِّرَانِ
tusarrirāni
يُسَرِّرَانِ
yusarrirāni
نُسَرِّرُ
nusarriru
تُسَرِّرُونَ
tusarrirūna
يُسَرِّرُونَ
yusarrirūna
f تُسَرِّرِينَ
tusarrirīna
تُسَرِّرُ
tusarriru
تُسَرِّرَانِ
tusarrirāni
تُسَرِّرْنَ
tusarrirna
يُسَرِّرْنَ
yusarrirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسَرِّرَ
ʔusarrira
تُسَرِّرَ
tusarrira
يُسَرِّرَ
yusarrira
تُسَرِّرَا
tusarrirā
يُسَرِّرَا
yusarrirā
نُسَرِّرَ
nusarrira
تُسَرِّرُوا
tusarrirū
يُسَرِّرُوا
yusarrirū
f تُسَرِّرِي
tusarrirī
تُسَرِّرَ
tusarrira
تُسَرِّرَا
tusarrirā
تُسَرِّرْنَ
tusarrirna
يُسَرِّرْنَ
yusarrirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسَرِّرْ
ʔusarrir
تُسَرِّرْ
tusarrir
يُسَرِّرْ
yusarrir
تُسَرِّرَا
tusarrirā
يُسَرِّرَا
yusarrirā
نُسَرِّرْ
nusarrir
تُسَرِّرُوا
tusarrirū
يُسَرِّرُوا
yusarrirū
f تُسَرِّرِي
tusarrirī
تُسَرِّرْ
tusarrir
تُسَرِّرَا
tusarrirā
تُسَرِّرْنَ
tusarrirna
يُسَرِّرْنَ
yusarrirna
imperative
الْأَمْر
m سَرِّرْ
sarrir
سَرِّرَا
sarrirā
سَرِّرُوا
sarrirū
f سَرِّرِي
sarrirī
سَرِّرْنَ
sarrirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سُرِّرْتُ
surrirtu
سُرِّرْتَ
surrirta
سُرِّرَ
surrira
سُرِّرْتُمَا
surrirtumā
سُرِّرَا
surrirā
سُرِّرْنَا
surrirnā
سُرِّرْتُمْ
surrirtum
سُرِّرُوا
surrirū
f سُرِّرْتِ
surrirti
سُرِّرَتْ
surrirat
سُرِّرَتَا
surriratā
سُرِّرْتُنَّ
surrirtunna
سُرِّرْنَ
surrirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسَرَّرُ
ʔusarraru
تُسَرَّرُ
tusarraru
يُسَرَّرُ
yusarraru
تُسَرَّرَانِ
tusarrarāni
يُسَرَّرَانِ
yusarrarāni
نُسَرَّرُ
nusarraru
تُسَرَّرُونَ
tusarrarūna
يُسَرَّرُونَ
yusarrarūna
f تُسَرَّرِينَ
tusarrarīna
تُسَرَّرُ
tusarraru
تُسَرَّرَانِ
tusarrarāni
تُسَرَّرْنَ
tusarrarna
يُسَرَّرْنَ
yusarrarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسَرَّرَ
ʔusarrara
تُسَرَّرَ
tusarrara
يُسَرَّرَ
yusarrara
تُسَرَّرَا
tusarrarā
يُسَرَّرَا
yusarrarā
نُسَرَّرَ
nusarrara
تُسَرَّرُوا
tusarrarū
يُسَرَّرُوا
yusarrarū
f تُسَرَّرِي
tusarrarī
تُسَرَّرَ
tusarrara
تُسَرَّرَا
tusarrarā
تُسَرَّرْنَ
tusarrarna
يُسَرَّرْنَ
yusarrarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسَرَّرْ
ʔusarrar
تُسَرَّرْ
tusarrar
يُسَرَّرْ
yusarrar
تُسَرَّرَا
tusarrarā
يُسَرَّرَا
yusarrarā
نُسَرَّرْ
nusarrar
تُسَرَّرُوا
tusarrarū
يُسَرَّرُوا
yusarrarū
f تُسَرَّرِي
tusarrarī
تُسَرَّرْ
tusarrar
تُسَرَّرَا
tusarrarā
تُسَرَّرْنَ
tusarrarna
يُسَرَّرْنَ
yusarrarna

Etymology 2

Noun

سُرُر • (sururm pl

  1. plural of سَرِير (sarīr)