سزاوار
Persian
Etymology
From سزا (sazâ) + ـوار (-vâr).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /sa.zaː.ˈwaːɾ/
- (Dari, formal) IPA(key): [sä.zɑː.wɑ́ːɾ]
- (Iran, formal) IPA(key): [se.zɒː.vɒ́ːɹ]
- (Tajik, formal) IPA(key): [sä.zɔ.vɔ́ɾ]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | sazāwār |
| Dari reading? | sazāwār |
| Iranian reading? | sezâvâr |
| Tajik reading? | sazovor |
Adjective
سزاوار • (sezâvâr)
- worthy, deserving
- c. 1011, Abu'l-Qāsim Firdawsī, “The Reign of Farāyīn”, in شاهنامه [Book of Kings][1]:
- سزاوار شاهی سپاهست و گنج
چو با گنج باشی نمانی به رنج
فریدون که بد آبتینش پدر
مر او را که بد پیش او تاجور- sazāwār-i šāhī sipāh ast u ganj
čū bā ganj bāšī na-mānī ba ranj
farēdūn ki bud ābtīn-aš pidar
mar ō rā ki bud pēš-i ō tājwar - [What makes one] worthy of kingship is the army and treasury;
When you have the treasury, do not remain in anxiety.
Farēdūn, whose father was Ābtīn;
Who among his forefathers had been crowned?
- sazāwār-i šāhī sipāh ast u ganj