سفع

Arabic

Etymology 1.1

Root
س ف ع (s f ʕ)
2 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /sa.fa.ʕa/

Verb

سَفَعَ • (safaʕa) I (non-past يَسْفَعُ (yasfaʕu), verbal noun سَفْع (safʕ))

  1. to scorch, to burn
  2. to strike, to hit (with the hand)
  3. to drag, to pull intensively
    • 609–632 CE, Qur'an, 96:15:
      كَلَّا لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِٱلنَّاصِيَة
      kallā laʔin lam yantahi lanasfaʕan bi-n-nāṣiya
      No! If he does not desist, We will surely drag him by the forelock
Conjugation
Conjugation of سَفَعَ (I, sound, a ~ a, full passive (?), verbal noun سَفْع)
verbal noun
الْمَصْدَر
سَفْع
safʕ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
سَافِع
sāfiʕ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَسْفُوع
masfūʕ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سَفَعْتُ
safaʕtu
سَفَعْتَ
safaʕta
سَفَعَ
safaʕa
سَفَعْتُمَا
safaʕtumā
سَفَعَا
safaʕā
سَفَعْنَا
safaʕnā
سَفَعْتُمْ
safaʕtum
سَفَعُوا
safaʕū
f سَفَعْتِ
safaʕti
سَفَعَتْ
safaʕat
سَفَعَتَا
safaʕatā
سَفَعْتُنَّ
safaʕtunna
سَفَعْنَ
safaʕna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَسْفَعُ
ʔasfaʕu
تَسْفَعُ
tasfaʕu
يَسْفَعُ
yasfaʕu
تَسْفَعَانِ
tasfaʕāni
يَسْفَعَانِ
yasfaʕāni
نَسْفَعُ
nasfaʕu
تَسْفَعُونَ
tasfaʕūna
يَسْفَعُونَ
yasfaʕūna
f تَسْفَعِينَ
tasfaʕīna
تَسْفَعُ
tasfaʕu
تَسْفَعَانِ
tasfaʕāni
تَسْفَعْنَ
tasfaʕna
يَسْفَعْنَ
yasfaʕna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَسْفَعَ
ʔasfaʕa
تَسْفَعَ
tasfaʕa
يَسْفَعَ
yasfaʕa
تَسْفَعَا
tasfaʕā
يَسْفَعَا
yasfaʕā
نَسْفَعَ
nasfaʕa
تَسْفَعُوا
tasfaʕū
يَسْفَعُوا
yasfaʕū
f تَسْفَعِي
tasfaʕī
تَسْفَعَ
tasfaʕa
تَسْفَعَا
tasfaʕā
تَسْفَعْنَ
tasfaʕna
يَسْفَعْنَ
yasfaʕna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَسْفَعْ
ʔasfaʕ
تَسْفَعْ
tasfaʕ
يَسْفَعْ
yasfaʕ
تَسْفَعَا
tasfaʕā
يَسْفَعَا
yasfaʕā
نَسْفَعْ
nasfaʕ
تَسْفَعُوا
tasfaʕū
يَسْفَعُوا
yasfaʕū
f تَسْفَعِي
tasfaʕī
تَسْفَعْ
tasfaʕ
تَسْفَعَا
tasfaʕā
تَسْفَعْنَ
tasfaʕna
يَسْفَعْنَ
yasfaʕna
imperative
الْأَمْر
m اِسْفَعْ
isfaʕ
اِسْفَعَا
isfaʕā
اِسْفَعُوا
isfaʕū
f اِسْفَعِي
isfaʕī
اِسْفَعْنَ
isfaʕna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سُفِعْتُ
sufiʕtu
سُفِعْتَ
sufiʕta
سُفِعَ
sufiʕa
سُفِعْتُمَا
sufiʕtumā
سُفِعَا
sufiʕā
سُفِعْنَا
sufiʕnā
سُفِعْتُمْ
sufiʕtum
سُفِعُوا
sufiʕū
f سُفِعْتِ
sufiʕti
سُفِعَتْ
sufiʕat
سُفِعَتَا
sufiʕatā
سُفِعْتُنَّ
sufiʕtunna
سُفِعْنَ
sufiʕna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسْفَعُ
ʔusfaʕu
تُسْفَعُ
tusfaʕu
يُسْفَعُ
yusfaʕu
تُسْفَعَانِ
tusfaʕāni
يُسْفَعَانِ
yusfaʕāni
نُسْفَعُ
nusfaʕu
تُسْفَعُونَ
tusfaʕūna
يُسْفَعُونَ
yusfaʕūna
f تُسْفَعِينَ
tusfaʕīna
تُسْفَعُ
tusfaʕu
تُسْفَعَانِ
tusfaʕāni
تُسْفَعْنَ
tusfaʕna
يُسْفَعْنَ
yusfaʕna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسْفَعَ
ʔusfaʕa
تُسْفَعَ
tusfaʕa
يُسْفَعَ
yusfaʕa
تُسْفَعَا
tusfaʕā
يُسْفَعَا
yusfaʕā
نُسْفَعَ
nusfaʕa
تُسْفَعُوا
tusfaʕū
يُسْفَعُوا
yusfaʕū
f تُسْفَعِي
tusfaʕī
تُسْفَعَ
tusfaʕa
تُسْفَعَا
tusfaʕā
تُسْفَعْنَ
tusfaʕna
يُسْفَعْنَ
yusfaʕna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسْفَعْ
ʔusfaʕ
تُسْفَعْ
tusfaʕ
يُسْفَعْ
yusfaʕ
تُسْفَعَا
tusfaʕā
يُسْفَعَا
yusfaʕā
نُسْفَعْ
nusfaʕ
تُسْفَعُوا
tusfaʕū
يُسْفَعُوا
yusfaʕū
f تُسْفَعِي
tusfaʕī
تُسْفَعْ
tusfaʕ
تُسْفَعَا
tusfaʕā
تُسْفَعْنَ
tusfaʕna
يُسْفَعْنَ
yusfaʕna

Etymology 1.2

Pronunciation

  • IPA(key): /safʕ/

Noun

سَفْع • (safʕm

  1. verbal noun of سَفَعَ (safaʕa) (form I)
Declension
Declension of noun سَفْع (safʕ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal سَفْع
safʕ
السَّفْع
as-safʕ
سَفْع
safʕ
nominative سَفْعٌ
safʕun
السَّفْعُ
as-safʕu
سَفْعُ
safʕu
accusative سَفْعًا
safʕan
السَّفْعَ
as-safʕa
سَفْعَ
safʕa
genitive سَفْعٍ
safʕin
السَّفْعِ
as-safʕi
سَفْعِ
safʕi