سكوت
Arabic
| Root |
|---|
| س ك ت (s k t) |
| 8 terms |
Pronunciation
- IPA(key): /su.kuːt/
- Rhymes: -uːt
Etymology 1
Verbal noun of سَكَتَ (sakata).
Noun
سُكُوت • (sukūt) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | سُكُوت sukūt |
السُّكُوت as-sukūt |
سُكُوت sukūt |
| nominative | سُكُوتٌ sukūtun |
السُّكُوتُ as-sukūtu |
سُكُوتُ sukūtu |
| accusative | سُكُوتًا sukūtan |
السُّكُوتَ as-sukūta |
سُكُوتَ sukūta |
| genitive | سُكُوتٍ sukūtin |
السُّكُوتِ as-sukūti |
سُكُوتِ sukūti |
Descendants
Etymology 2
Adjective
سُكُوت • (sukūt) m pl
- masculine plural of سَاكِت (sākit)
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “سكوت”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen