سميح
Arabic
| Root |
|---|
| س م ح (s m ḥ) |
| 11 terms |
Etymology
Derived from the active participle of سَمُحَ (samuḥa, “to be generous”).
Pronunciation
- IPA(key): /sa.miːħ/
- Rhymes: -iːħ
Adjective
سَمِيح • (samīḥ)
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | سَمِيح samīḥ |
السَّمِيح as-samīḥ |
سَمِيحَة samīḥa |
السَّمِيحَة as-samīḥa |
| nominative | سَمِيحٌ samīḥun |
السَّمِيحُ as-samīḥu |
سَمِيحَةٌ samīḥatun |
السَّمِيحَةُ as-samīḥatu |
| accusative | سَمِيحًا samīḥan |
السَّمِيحَ as-samīḥa |
سَمِيحَةً samīḥatan |
السَّمِيحَةَ as-samīḥata |
| genitive | سَمِيحٍ samīḥin |
السَّمِيحِ as-samīḥi |
سَمِيحَةٍ samīḥatin |
السَّمِيحَةِ as-samīḥati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | سَمِيحَيْن samīḥayn |
السَّمِيحَيْن as-samīḥayn |
سَمِيحَتَيْن samīḥatayn |
السَّمِيحَتَيْن as-samīḥatayn |
| nominative | سَمِيحَانِ samīḥāni |
السَّمِيحَانِ as-samīḥāni |
سَمِيحَتَانِ samīḥatāni |
السَّمِيحَتَانِ as-samīḥatāni |
| accusative | سَمِيحَيْنِ samīḥayni |
السَّمِيحَيْنِ as-samīḥayni |
سَمِيحَتَيْنِ samīḥatayni |
السَّمِيحَتَيْنِ as-samīḥatayni |
| genitive | سَمِيحَيْنِ samīḥayni |
السَّمِيحَيْنِ as-samīḥayni |
سَمِيحَتَيْنِ samīḥatayni |
السَّمِيحَتَيْنِ as-samīḥatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| plural unknown | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | ? | ? | سَمِيحَات samīḥāt |
السَّمِيحَات as-samīḥāt |
| nominative | ? | ? | سَمِيحَاتٌ samīḥātun |
السَّمِيحَاتُ as-samīḥātu |
| accusative | ? | ? | سَمِيحَاتٍ samīḥātin |
السَّمِيحَاتِ as-samīḥāti |
| genitive | ? | ? | سَمِيحَاتٍ samīḥātin |
السَّمِيحَاتِ as-samīḥāti |
Descendants
- → Ottoman Turkish: سمیح (semih)
- → Turkish: semih
Proper noun
سَمِيح • (samīḥ) m
- a male given name
Descendants
- → Ottoman Turkish: سمیح (Semih)
- → Turkish: Semih