سنبه

Persian

Etymology

The stem of سفتن (softan) / سفتیدن (softidan) / سنبیدن (sonbidan, to bore, to penetrate), which is also an alternative form of سم (som, hoof), +‎ ـه (-e).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? sunba
Dari reading? sunba
Iranian reading? sonbe
Tajik reading? sunba

Noun

سنبه • (sonbe)

  1. punch, wimble, auger
  2. rammer of a cannon, ramrod of a muzzleloader, sponge-staff

Descendants

  • Azerbaijani: sümbə (Şərur)
  • Georgian: ზუმბა (zumba)
  • Hindustani:
    Hindi: सुम्ब (sumb), सुंबा (sumbā)
    Urdu: سمبا (sumba)
  • Maithili: सुंभा (sumbhā)
  • Marathi: सुंबा (sumbā), सुंभा (sumbhā)
  • Ottoman Turkish: زنبه (zımba), زمبه (zımba), زنبا (zımba)

References

  • Vullers, Johann August (1856–1864) “سنبه”, in Lexicon Persico-Latinum etymologicum cum linguis maxime cognatis Sanscrita et Zendica et Pehlevica comparatum, e lexicis persice scriptis Borhâni Qâtiu, Haft Qulzum et Bahâri agam et persico-turcico Farhangi-Shuûrî confectum, adhibitis etiam Castelli, Meninski, Richardson et aliorum operibus et auctoritate scriptorum Persicorum adauctum[1] (in Latin), volume II, Gießen: J. Ricker, page 327a