سنن

Arabic

Etymology 1

Verb

سَنَّنَ • (sannana) II (non-past يُسَنِّنُ (yusanninu), verbal noun تَسْنِين (tasnīn))

  1. to sharpen, to whet, to hone, to grind
  2. to indent, to notch
Conjugation
Conjugation of سَنَّنَ (II, sound, full passive, verbal noun تَسْنِين)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَسْنِين
tasnīn
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُسَنِّن
musannin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُسَنَّن
musannan
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سَنَّنْتُ
sannantu
سَنَّنْتَ
sannanta
سَنَّنَ
sannana
سَنَّنْتُمَا
sannantumā
سَنَّنَا
sannanā
سَنَّنَّا
sannannā
سَنَّنْتُمْ
sannantum
سَنَّنُوا
sannanū
f سَنَّنْتِ
sannanti
سَنَّنَتْ
sannanat
سَنَّنَتَا
sannanatā
سَنَّنْتُنَّ
sannantunna
سَنَّنَّ
sannanna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسَنِّنُ
ʔusanninu
تُسَنِّنُ
tusanninu
يُسَنِّنُ
yusanninu
تُسَنِّنَانِ
tusannināni
يُسَنِّنَانِ
yusannināni
نُسَنِّنُ
nusanninu
تُسَنِّنُونَ
tusanninūna
يُسَنِّنُونَ
yusanninūna
f تُسَنِّنِينَ
tusanninīna
تُسَنِّنُ
tusanninu
تُسَنِّنَانِ
tusannināni
تُسَنِّنَّ
tusanninna
يُسَنِّنَّ
yusanninna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسَنِّنَ
ʔusannina
تُسَنِّنَ
tusannina
يُسَنِّنَ
yusannina
تُسَنِّنَا
tusanninā
يُسَنِّنَا
yusanninā
نُسَنِّنَ
nusannina
تُسَنِّنُوا
tusanninū
يُسَنِّنُوا
yusanninū
f تُسَنِّنِي
tusanninī
تُسَنِّنَ
tusannina
تُسَنِّنَا
tusanninā
تُسَنِّنَّ
tusanninna
يُسَنِّنَّ
yusanninna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسَنِّنْ
ʔusannin
تُسَنِّنْ
tusannin
يُسَنِّنْ
yusannin
تُسَنِّنَا
tusanninā
يُسَنِّنَا
yusanninā
نُسَنِّنْ
nusannin
تُسَنِّنُوا
tusanninū
يُسَنِّنُوا
yusanninū
f تُسَنِّنِي
tusanninī
تُسَنِّنْ
tusannin
تُسَنِّنَا
tusanninā
تُسَنِّنَّ
tusanninna
يُسَنِّنَّ
yusanninna
imperative
الْأَمْر
m سَنِّنْ
sannin
سَنِّنَا
sanninā
سَنِّنُوا
sanninū
f سَنِّنِي
sanninī
سَنِّنَّ
sanninna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سُنِّنْتُ
sunnintu
سُنِّنْتَ
sunninta
سُنِّنَ
sunnina
سُنِّنْتُمَا
sunnintumā
سُنِّنَا
sunninā
سُنِّنَّا
sunninnā
سُنِّنْتُمْ
sunnintum
سُنِّنُوا
sunninū
f سُنِّنْتِ
sunninti
سُنِّنَتْ
sunninat
سُنِّنَتَا
sunninatā
سُنِّنْتُنَّ
sunnintunna
سُنِّنَّ
sunninna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسَنَّنُ
ʔusannanu
تُسَنَّنُ
tusannanu
يُسَنَّنُ
yusannanu
تُسَنَّنَانِ
tusannanāni
يُسَنَّنَانِ
yusannanāni
نُسَنَّنُ
nusannanu
تُسَنَّنُونَ
tusannanūna
يُسَنَّنُونَ
yusannanūna
f تُسَنَّنِينَ
tusannanīna
تُسَنَّنُ
tusannanu
تُسَنَّنَانِ
tusannanāni
تُسَنَّنَّ
tusannanna
يُسَنَّنَّ
yusannanna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسَنَّنَ
ʔusannana
تُسَنَّنَ
tusannana
يُسَنَّنَ
yusannana
تُسَنَّنَا
tusannanā
يُسَنَّنَا
yusannanā
نُسَنَّنَ
nusannana
تُسَنَّنُوا
tusannanū
يُسَنَّنُوا
yusannanū
f تُسَنَّنِي
tusannanī
تُسَنَّنَ
tusannana
تُسَنَّنَا
tusannanā
تُسَنَّنَّ
tusannanna
يُسَنَّنَّ
yusannanna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسَنَّنْ
ʔusannan
تُسَنَّنْ
tusannan
يُسَنَّنْ
yusannan
تُسَنَّنَا
tusannanā
يُسَنَّنَا
yusannanā
نُسَنَّنْ
nusannan
تُسَنَّنُوا
tusannanū
يُسَنَّنُوا
yusannanū
f تُسَنَّنِي
tusannanī
تُسَنَّنْ
tusannan
تُسَنَّنَا
tusannanā
تُسَنَّنَّ
tusannanna
يُسَنَّنَّ
yusannanna

Etymology 2

Noun

سُنَن • (sunanf pl

  1. plural of سُنَّة (sunna)

Etymology 3

Verb

سنن (form I)

  1. سَنَنَّ (sananna) /sa.nan.na/: third-person feminine plural past active of سَنَّ (sanna)
  2. سُنِنَّ (suninna) /su.nin.na/: third-person feminine plural past passive of سَنَّ (sanna)

Punjabi

Verb

سُݨَݨ • (suṇaṇ)

  1. inflection of سُݨݨا (suṇṇā):
    1. oblique infinitive
    2. second-person singular polite future subjunctive
    3. third-person plural future subjunctive