سیب
Khalaj
Noun
سیب (sîb) (definite accusative سیبی, plural سیبلَر)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | سیب | سیبلَر |
| genitive | سیبۆݧ | سیبلَریݧ |
| dative | سیبکه | سیبلَرکه |
| definite accusative | سیبۆ | سیبلَری |
| locative | سیبچه | سیبلَرچه |
| ablative | سیبده | سیبلَرده |
| instrumental | سیبله | سیبلَرله |
| equative | سیبوارا | سیبلَروارا |
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Persian سیب (sib, “apple”), from Middle Persian 𐭠𐭩𐭰 (sēb).
Noun
سیب • (sib)
Derived terms
- سیب زنخدان (sib zenahdan, “the round swelling part of the chin”)
Descendants
- Turkish: sib
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “sib”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4227
- Devellioğlu, Ferit (1962) “sîb”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 1140
- Kélékian, Diran (1911) “سیب”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 706
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Pomum”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 1316
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “سیب”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 2727
- Redhouse, James W. (1890) “سیب”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1099
Persian
Alternative forms
Etymology
From Middle Persian 𐭠𐭩𐭰 (sēb), from Proto-Iranian *cáywaH. Compare Sanskrit सेवि (sevi), which may be a borrowing from Iranian.
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ˈseːb/
- (Dari, formal) IPA(key): [seːb]
- (Iran, formal) IPA(key): [siːb̥]
- (Tajik, formal) IPA(key): [seb]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | sēb |
| Dari reading? | sēb |
| Iranian reading? | sib |
| Tajik reading? | seb |
Audio (Iran): (file)
Noun
| Dari | سیب |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | себ |
سیب • (sib)
Related terms
- سیبزمینی (sib zamini)
Descendants
- → Bengali: সেব (Seb)
- → Gujarati: સેબ (seb), સેપ (sep), સેવ (sev)
- → Hindustani:
- → Khalaj: sîb
- → Punjabi:
- → Kannada: (via Indo-Aryan) ಸೇಬು (sēbu)
See also
- (Haft-sin table) هفتسین (haft-sin); سبزه (sabze), سیر (sir), سیب (sib), سمنو (samanu), سنجد (senjed), سرکه (serke), سماق (somâq), سکه (sekke)
Urdu
Etymology
Borrowed from Classical Persian سیب (sēb, “apple”), from Proto-Iranian *cáywaH.
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /seːb/
- Rhymes: -eːb
Noun
سیب • (seb) m (Hindi spelling सेब)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | سیب (seb) | سیب (seb) |
| oblique | سیب (seb) | سیبوں (sebõ) |
| vocative | سیب (seb) | سیبو (sebo) |