شاهنشاه
Arabic
Etymology
Borrowed from Classical Persian شَاهَنْشَاه (šāhanšāh).
Pronunciation
- IPA(key): /ʃaː.han.ʃaːh/
Noun
شَاهَنْشَاه • (šāhanšāh) m (plural شَاهَنْشَاهَات (šāhanšāhāt))
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | شَاهَنْشَاه šāhanšāh |
الشَّاهَنْشَاه aš-šāhanšāh |
شَاهَنْشَاه šāhanšāh |
| nominative | شَاهَنْشَاهٌ šāhanšāhun |
الشَّاهَنْشَاهُ aš-šāhanšāhu |
شَاهَنْشَاهُ šāhanšāhu |
| accusative | شَاهَنْشَاهًا šāhanšāhan |
الشَّاهَنْشَاهَ aš-šāhanšāha |
شَاهَنْشَاهَ šāhanšāha |
| genitive | شَاهَنْشَاهٍ šāhanšāhin |
الشَّاهَنْشَاهِ aš-šāhanšāhi |
شَاهَنْشَاهِ šāhanšāhi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | شَاهَنْشَاهَيْن šāhanšāhayn |
الشَّاهَنْشَاهَيْن aš-šāhanšāhayn |
شَاهَنْشَاهَيْ šāhanšāhay |
| nominative | شَاهَنْشَاهَانِ šāhanšāhāni |
الشَّاهَنْشَاهَانِ aš-šāhanšāhāni |
شَاهَنْشَاهَا šāhanšāhā |
| accusative | شَاهَنْشَاهَيْنِ šāhanšāhayni |
الشَّاهَنْشَاهَيْنِ aš-šāhanšāhayni |
شَاهَنْشَاهَيْ šāhanšāhay |
| genitive | شَاهَنْشَاهَيْنِ šāhanšāhayni |
الشَّاهَنْشَاهَيْنِ aš-šāhanšāhayni |
شَاهَنْشَاهَيْ šāhanšāhay |
| plural | sound feminine plural | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | شَاهَنْشَاهَات šāhanšāhāt |
الشَّاهَنْشَاهَات aš-šāhanšāhāt |
شَاهَنْشَاهَات šāhanšāhāt |
| nominative | شَاهَنْشَاهَاتٌ šāhanšāhātun |
الشَّاهَنْشَاهَاتُ aš-šāhanšāhātu |
شَاهَنْشَاهَاتُ šāhanšāhātu |
| accusative | شَاهَنْشَاهَاتٍ šāhanšāhātin |
الشَّاهَنْشَاهَاتِ aš-šāhanšāhāti |
شَاهَنْشَاهَاتِ šāhanšāhāti |
| genitive | شَاهَنْشَاهَاتٍ šāhanšāhātin |
الشَّاهَنْشَاهَاتِ aš-šāhanšāhāti |
شَاهَنْشَاهَاتِ šāhanšāhāti |
Persian
Alternative forms
شاهَان‌شاه (šâhân-šâh), شهنشاه (šahanšâh), شاهَنْشا (šâhanšâ)
Etymology
From earlier شَاهَان‌شَاه (šāhān-šāh), from Middle Persian 𐭬𐭫𐭪𐭠𐭭 𐭬𐭫𐭪𐭠 (šāhān šāh, “king of kings”).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ʃaː.han.ˈʃaːh/
- (Dari, formal) IPA(key): [ʃɑː.ɦän.ʃɑːʱ]
- (Iran, formal) IPA(key): [ʃɒː.ɦæn.ʃɒːʱ]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ʃɔ.ɦän.ʃɔʱ]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | šāhanšāh |
| Dari reading? | šāhanšāh |
| Iranian reading? | šâhanšâh |
| Tajik reading? | šohanšoh |
Noun
شَاهَنْشَاه • (šāhanšāh / šâhanšâh) (plural شاهنشاهان, or شاهنشاه‌ها, Tajik spelling шоҳаншоҳ)
- shahanshah
- Synonym: شاهِ شاهان (šâh-e šâhân)
Derived terms
- شاهنشاهی (šâhanšâhi)
Descendants
- → Arabic: شَاهَنْشَاه (šāhanšāh)
- Andalusian Arabic: شَهَنْشَاه[1]
- → Azerbaijani: şahənşah
- → Bengali: শাহেনশাহ (śahenśah)
- → English: shahanshah
- → Hindustani:
- → Middle Armenian: շահնշահ (šahnšah)
- Armenian: շահնշահ (šahnšah)
- → Ottoman Turkish: شاهنشاه (şâhenşâh), شاهنشه (şâhenşeh), شهنشاه (şehenşâh), شهنشه (şehenşeh)
- Turkish: şehinşah
- → Romanian: șahinșah
- → Polish: szachinszach
- → Punjabi:
References
- ^ علی صیادانی، وام‌واژه‌های فارسی دیوان ابن هانی؛ شاعر شیعه اندلس, پژوهش‌های زبان‌شناسی تطبیقی، ص ۱۵۵