شتاء
Arabic
Etymology
From the root ش ت و (š t w). Compare Hebrew סְתָו (s'táv, “autumn, fall”).
Pronunciation
- IPA(key): /ʃi.taːʔ/
Noun
شِتَاء • (šitāʔ) m (plural أَشْتِيَة (ʔaštiya) or شُتِيّ (šutiyy))
- winter
- أُحِبُّ الشِتَاءَ وَبُرُودَتَهُ وَتَسَاقُطَ الثُلُوجِ.
- ʔuḥibbu aš-šitāʔa waburūdatahu watasāquṭa ṯ-ṯulūji.
- I love the winter and its coldness and the snowfall.
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | شِتَاء šitāʔ |
الشِّتَاء aš-šitāʔ |
شِتَاء šitāʔ |
| nominative | شِتَاءٌ šitāʔun |
الشِّتَاءُ aš-šitāʔu |
شِتَاءُ šitāʔu |
| accusative | شِتَاءً šitāʔan |
الشِّتَاءَ aš-šitāʔa |
شِتَاءَ šitāʔa |
| genitive | شِتَاءٍ šitāʔin |
الشِّتَاءِ aš-šitāʔi |
شِتَاءِ šitāʔi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | شِتَاءَيْن šitāʔayn |
الشِّتَاءَيْن aš-šitāʔayn |
شِتَاءَيْ šitāʔay |
| nominative | شِتَاءَانِ šitāʔāni |
الشِّتَاءَانِ aš-šitāʔāni |
شِتَاءَا šitāʔā |
| accusative | شِتَاءَيْنِ šitāʔayni |
الشِّتَاءَيْنِ aš-šitāʔayni |
شِتَاءَيْ šitāʔay |
| genitive | شِتَاءَيْنِ šitāʔayni |
الشِّتَاءَيْنِ aš-šitāʔayni |
شِتَاءَيْ šitāʔay |
| plural | broken plural triptote in ـَة (-a); basic broken plural triptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | أَشْتِيَة; شُتِي ʔaštiya; šutī |
الْأَشْتِيَة; الشُّتِي al-ʔaštiya; aš-šutī |
أَشْتِيَة; شُتِي ʔaštiyat; šutī |
| nominative | أَشْتِيَةٌ; شُتِيٌّ ʔaštiyatun; šutiyyun |
الْأَشْتِيَةُ; الشُّتِيُّ al-ʔaštiyatu; aš-šutiyyu |
أَشْتِيَةُ; شُتِيُّ ʔaštiyatu; šutiyyu |
| accusative | أَشْتِيَةً; شُتِيًّا ʔaštiyatan; šutiyyan |
الْأَشْتِيَةَ; الشُّتِيَّ al-ʔaštiyata; aš-šutiyya |
أَشْتِيَةَ; شُتِيَّ ʔaštiyata; šutiyya |
| genitive | أَشْتِيَةٍ; شُتِيٍّ ʔaštiyatin; šutiyyin |
الْأَشْتِيَةِ; الشُّتِيِّ al-ʔaštiyati; aš-šutiyyi |
أَشْتِيَةِ; شُتِيِّ ʔaštiyati; šutiyyi |
See also
| Seasons in Arabic · فُصُول (fuṣūl) (layout · text) · category | |||
|---|---|---|---|
| رَبِيع (rabīʕ, “spring”) | صَيْف (ṣayf, “summer”) | خَرِيف (ḵarīf, “autumn”) | شِتَاء (šitāʔ, “winter”) |
Noun
شِتَاء • (šitāʔ) m
- verbal noun of شَاتَى (šātā) (form III)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | شِتَاء šitāʔ |
الشِّتَاء aš-šitāʔ |
شِتَاء šitāʔ |
| nominative | شِتَاءٌ šitāʔun |
الشِّتَاءُ aš-šitāʔu |
شِتَاءُ šitāʔu |
| accusative | شِتَاءً šitāʔan |
الشِّتَاءَ aš-šitāʔa |
شِتَاءَ šitāʔa |
| genitive | شِتَاءٍ šitāʔin |
الشِّتَاءِ aš-šitāʔi |
شِتَاءِ šitāʔi |