شجري
Arabic
| Root |
|---|
| ش ج ر (š j r) |
| 10 terms |
Pronunciation
- IPA(key): /ʃa.d͡ʒa.rijj/
Etymology 1
Relative adjective (nisba) composed of شَجَر (šajar) + ـِيّ (-iyy).
Adjective
شَجَرِيّ • (šajariyy) (feminine شَجَرِيَّة (šajariyya), masculine plural شَجَرِيُّونَ (šajariyyūna), feminine plural شَجَرِيَّات (šajariyyāt))
- (phonetics) palatal (consonants, which are ج (j), ش (š) and ي (y) in Arabic.)
- arboreal, related to trees.
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | شَجَرِي šajarī |
الشَّجَرِي aš-šajarī |
شَجَرِيَّة šajariyya |
الشَّجَرِيَّة aš-šajariyya |
| nominative | شَجَرِيٌّ šajariyyun |
الشَّجَرِيُّ aš-šajariyyu |
شَجَرِيَّةٌ šajariyyatun |
الشَّجَرِيَّةُ aš-šajariyyatu |
| accusative | شَجَرِيًّا šajariyyan |
الشَّجَرِيَّ aš-šajariyya |
شَجَرِيَّةً šajariyyatan |
الشَّجَرِيَّةَ aš-šajariyyata |
| genitive | شَجَرِيٍّ šajariyyin |
الشَّجَرِيِّ aš-šajariyyi |
شَجَرِيَّةٍ šajariyyatin |
الشَّجَرِيَّةِ aš-šajariyyati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | شَجَرِيَّيْن šajariyyayn |
الشَّجَرِيَّيْن aš-šajariyyayn |
شَجَرِيَّتَيْن šajariyyatayn |
الشَّجَرِيَّتَيْن aš-šajariyyatayn |
| nominative | شَجَرِيَّانِ šajariyyāni |
الشَّجَرِيَّانِ aš-šajariyyāni |
شَجَرِيَّتَانِ šajariyyatāni |
الشَّجَرِيَّتَانِ aš-šajariyyatāni |
| accusative | شَجَرِيَّيْنِ šajariyyayni |
الشَّجَرِيَّيْنِ aš-šajariyyayni |
شَجَرِيَّتَيْنِ šajariyyatayni |
الشَّجَرِيَّتَيْنِ aš-šajariyyatayni |
| genitive | شَجَرِيَّيْنِ šajariyyayni |
الشَّجَرِيَّيْنِ aš-šajariyyayni |
شَجَرِيَّتَيْنِ šajariyyatayni |
الشَّجَرِيَّتَيْنِ aš-šajariyyatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | شَجَرِيِّين šajariyyīn |
الشَّجَرِيِّين aš-šajariyyīn |
شَجَرِيَّات šajariyyāt |
الشَّجَرِيَّات aš-šajariyyāt |
| nominative | شَجَرِيُّونَ šajariyyūna |
الشَّجَرِيُّونَ aš-šajariyyūna |
شَجَرِيَّاتٌ šajariyyātun |
الشَّجَرِيَّاتُ aš-šajariyyātu |
| accusative | شَجَرِيِّينَ šajariyyīna |
الشَّجَرِيِّينَ aš-šajariyyīna |
شَجَرِيَّاتٍ šajariyyātin |
الشَّجَرِيَّاتِ aš-šajariyyāti |
| genitive | شَجَرِيِّينَ šajariyyīna |
الشَّجَرِيِّينَ aš-šajariyyīna |
شَجَرِيَّاتٍ šajariyyātin |
الشَّجَرِيَّاتِ aš-šajariyyāti |
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
شَجِّرِي • (šajjirī) (form II) /ʃad͡ʒ.d͡ʒi.riː/
- second-person feminine singular imperative of شَجَّرَ (šajjara)