شحرور
Arabic
| Root |
|---|
| ش ح ر (š ḥ r) |
| 3 terms |
Alternative forms
- شَحْوَر (šaḥwar)
Pronunciation
- IPA(key): /ʃuħ.ruːr/
Noun
شُحْرُور • (šuḥrūr) m (plural شَحَارِير (šaḥārīr))
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | شُحْرُور šuḥrūr |
الشُّحْرُور aš-šuḥrūr |
شُحْرُور šuḥrūr |
| nominative | شُحْرُورٌ šuḥrūrun |
الشُّحْرُورُ aš-šuḥrūru |
شُحْرُورُ šuḥrūru |
| accusative | شُحْرُورًا šuḥrūran |
الشُّحْرُورَ aš-šuḥrūra |
شُحْرُورَ šuḥrūra |
| genitive | شُحْرُورٍ šuḥrūrin |
الشُّحْرُورِ aš-šuḥrūri |
شُحْرُورِ šuḥrūri |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | شُحْرُورَيْن šuḥrūrayn |
الشُّحْرُورَيْن aš-šuḥrūrayn |
شُحْرُورَيْ šuḥrūray |
| nominative | شُحْرُورَانِ šuḥrūrāni |
الشُّحْرُورَانِ aš-šuḥrūrāni |
شُحْرُورَا šuḥrūrā |
| accusative | شُحْرُورَيْنِ šuḥrūrayni |
الشُّحْرُورَيْنِ aš-šuḥrūrayni |
شُحْرُورَيْ šuḥrūray |
| genitive | شُحْرُورَيْنِ šuḥrūrayni |
الشُّحْرُورَيْنِ aš-šuḥrūrayni |
شُحْرُورَيْ šuḥrūray |
| plural | basic broken plural diptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | شَحَارِير šaḥārīr |
الشَّحَارِير aš-šaḥārīr |
شَحَارِير šaḥārīr |
| nominative | شَحَارِيرُ šaḥārīru |
الشَّحَارِيرُ aš-šaḥārīru |
شَحَارِيرُ šaḥārīru |
| accusative | شَحَارِيرَ šaḥārīra |
الشَّحَارِيرَ aš-šaḥārīra |
شَحَارِيرَ šaḥārīra |
| genitive | شَحَارِيرَ šaḥārīra |
الشَّحَارِيرِ aš-šaḥārīri |
شَحَارِيرِ šaḥārīri |
References
- Dozy, Reinhart Pieter Anne (1881) “شحرور”, in Supplément aux dictionnaires arabes[1] (in French), volume 1, Leiden: E. J. Brill, page 732
- Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “شحرور”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[2] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 636