شرارة
Arabic
Noun
شَرَارَة • (šarāra) f
- verbal noun of شَرَّ (šarra) (form I)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | شَرَارَة šarāra |
الشَّرَارَة aš-šarāra |
شَرَارَة šarārat |
| nominative | شَرَارَةٌ šarāratun |
الشَّرَارَةُ aš-šarāratu |
شَرَارَةُ šarāratu |
| accusative | شَرَارَةً šarāratan |
الشَّرَارَةَ aš-šarārata |
شَرَارَةَ šarārata |
| genitive | شَرَارَةٍ šarāratin |
الشَّرَارَةِ aš-šarārati |
شَرَارَةِ šarārati |