شرعية

Arabic

Root
ش ر ع (š r ʕ)
13 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ʃar.ʕij.ja/

Etymology 1

Relative noun (nisba) composed of شَرْع (šarʕ, set law) +‎ ـِيَّة (-iyya).

Noun

شَرْعِيَّة • (šarʕiyyaf

  1. (law) legality, lawfulness
  2. legitimacy
Declension
Declension of noun شَرْعِيَّة (šarʕiyya)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal شَرْعِيَّة
šarʕiyya
الشَّرْعِيَّة
aš-šarʕiyya
شَرْعِيَّة
šarʕiyyat
nominative شَرْعِيَّةٌ
šarʕiyyatun
الشَّرْعِيَّةُ
aš-šarʕiyyatu
شَرْعِيَّةُ
šarʕiyyatu
accusative شَرْعِيَّةً
šarʕiyyatan
الشَّرْعِيَّةَ
aš-šarʕiyyata
شَرْعِيَّةَ
šarʕiyyata
genitive شَرْعِيَّةٍ
šarʕiyyatin
الشَّرْعِيَّةِ
aš-šarʕiyyati
شَرْعِيَّةِ
šarʕiyyati
Descendants
  • Ottoman Turkish: شرعيه
    • Turkish: şer'iyye

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

شَرْعِيَّة • (šarʕiyyaf

  1. feminine singular of شَرْعِيّ (šarʕiyy)

References