شريعة

See also: سريعة

Arabic

Root
ش ر ع (š r ʕ)
13 terms

Etymology

Compare Ge'ez ሥርዐት (śərʿät), Sabaean 𐩦𐩧𐩲 (s²rʿ).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʃa.riː.ʕa/

Noun

شَرِيعَة • (šarīʕaf (plural شَرَائِع (šarāʔiʕ))

  1. (obsolete) way, path
    • 609–632 CE, Qur'an, 45:18:
      ثُمَّ جَعَلْنَاكَ عَلَى شَرِيعَةٍ مِّنَ ٱلْأَمْرِ فَٱتَّبِعْهَا وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ ٱلَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ
      ṯumma jaʕalnāka ʕalā šarīʕatin mina l-ʔamri fattabiʕhā walā tattabiʕ ʔahwāʔa llaḏīna lā yaʕlamūna
      "And now have We set thee on a clear road of commandment; so follow it, and follow not the whims of those who know not." (Surah al-Jathiya, Āyah 18, translated by Marmaduke Pickthall)
  2. law and legislation
  3. (Islam) sharia, law

Declension

Declension of noun شَرِيعَة (šarīʕa)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal شَرِيعَة
šarīʕa
الشَّرِيعَة
aš-šarīʕa
شَرِيعَة
šarīʕat
nominative شَرِيعَةٌ
šarīʕatun
الشَّرِيعَةُ
aš-šarīʕatu
شَرِيعَةُ
šarīʕatu
accusative شَرِيعَةً
šarīʕatan
الشَّرِيعَةَ
aš-šarīʕata
شَرِيعَةَ
šarīʕata
genitive شَرِيعَةٍ
šarīʕatin
الشَّرِيعَةِ
aš-šarīʕati
شَرِيعَةِ
šarīʕati
dual indefinite definite construct
informal شَرِيعَتَيْن
šarīʕatayn
الشَّرِيعَتَيْن
aš-šarīʕatayn
شَرِيعَتَيْ
šarīʕatay
nominative شَرِيعَتَانِ
šarīʕatāni
الشَّرِيعَتَانِ
aš-šarīʕatāni
شَرِيعَتَا
šarīʕatā
accusative شَرِيعَتَيْنِ
šarīʕatayni
الشَّرِيعَتَيْنِ
aš-šarīʕatayni
شَرِيعَتَيْ
šarīʕatay
genitive شَرِيعَتَيْنِ
šarīʕatayni
الشَّرِيعَتَيْنِ
aš-šarīʕatayni
شَرِيعَتَيْ
šarīʕatay
plural basic broken plural diptote
indefinite definite construct
informal شَرَائِع
šarāʔiʕ
الشَّرَائِع
aš-šarāʔiʕ
شَرَائِع
šarāʔiʕ
nominative شَرَائِعُ
šarāʔiʕu
الشَّرَائِعُ
aš-šarāʔiʕu
شَرَائِعُ
šarāʔiʕu
accusative شَرَائِعَ
šarāʔiʕa
الشَّرَائِعَ
aš-šarāʔiʕa
شَرَائِعَ
šarāʔiʕa
genitive شَرَائِعَ
šarāʔiʕa
الشَّرَائِعِ
aš-šarāʔiʕi
شَرَائِعِ
šarāʔiʕi

Descendants

References