شعبي
Arabic
Etymology 1
Relative adjective (nisba) composed of شَعْب (šaʕb, “people”) + ـِيّ (-iyy).
Pronunciation
- IPA(key): /ʃaʕ.bijj/
Adjective
شَعْبِيّ • (šaʕbiyy) (feminine شَعْبِيَّة (šaʕbiyya), masculine plural شَعْبِيُّونَ (šaʕbiyyūna), feminine plural شَعْبِيَّات (šaʕbiyyāt))
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | شَعْبِي šaʕbī |
الشَّعْبِي aš-šaʕbī |
شَعْبِيَّة šaʕbiyya |
الشَّعْبِيَّة aš-šaʕbiyya |
| nominative | شَعْبِيٌّ šaʕbiyyun |
الشَّعْبِيُّ aš-šaʕbiyyu |
شَعْبِيَّةٌ šaʕbiyyatun |
الشَّعْبِيَّةُ aš-šaʕbiyyatu |
| accusative | شَعْبِيًّا šaʕbiyyan |
الشَّعْبِيَّ aš-šaʕbiyya |
شَعْبِيَّةً šaʕbiyyatan |
الشَّعْبِيَّةَ aš-šaʕbiyyata |
| genitive | شَعْبِيٍّ šaʕbiyyin |
الشَّعْبِيِّ aš-šaʕbiyyi |
شَعْبِيَّةٍ šaʕbiyyatin |
الشَّعْبِيَّةِ aš-šaʕbiyyati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | شَعْبِيَّيْن šaʕbiyyayn |
الشَّعْبِيَّيْن aš-šaʕbiyyayn |
شَعْبِيَّتَيْن šaʕbiyyatayn |
الشَّعْبِيَّتَيْن aš-šaʕbiyyatayn |
| nominative | شَعْبِيَّانِ šaʕbiyyāni |
الشَّعْبِيَّانِ aš-šaʕbiyyāni |
شَعْبِيَّتَانِ šaʕbiyyatāni |
الشَّعْبِيَّتَانِ aš-šaʕbiyyatāni |
| accusative | شَعْبِيَّيْنِ šaʕbiyyayni |
الشَّعْبِيَّيْنِ aš-šaʕbiyyayni |
شَعْبِيَّتَيْنِ šaʕbiyyatayni |
الشَّعْبِيَّتَيْنِ aš-šaʕbiyyatayni |
| genitive | شَعْبِيَّيْنِ šaʕbiyyayni |
الشَّعْبِيَّيْنِ aš-šaʕbiyyayni |
شَعْبِيَّتَيْنِ šaʕbiyyatayni |
الشَّعْبِيَّتَيْنِ aš-šaʕbiyyatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | شَعْبِيِّين šaʕbiyyīn |
الشَّعْبِيِّين aš-šaʕbiyyīn |
شَعْبِيَّات šaʕbiyyāt |
الشَّعْبِيَّات aš-šaʕbiyyāt |
| nominative | شَعْبِيُّونَ šaʕbiyyūna |
الشَّعْبِيُّونَ aš-šaʕbiyyūna |
شَعْبِيَّاتٌ šaʕbiyyātun |
الشَّعْبِيَّاتُ aš-šaʕbiyyātu |
| accusative | شَعْبِيِّينَ šaʕbiyyīna |
الشَّعْبِيِّينَ aš-šaʕbiyyīna |
شَعْبِيَّاتٍ šaʕbiyyātin |
الشَّعْبِيَّاتِ aš-šaʕbiyyāti |
| genitive | شَعْبِيِّينَ šaʕbiyyīna |
الشَّعْبِيِّينَ aš-šaʕbiyyīna |
شَعْبِيَّاتٍ šaʕbiyyātin |
الشَّعْبِيَّاتِ aš-šaʕbiyyāti |
Etymology 2
Verb
شَعِّبِي • (šaʕʕibī) (form II) /ʃaʕ.ʕi.biː/
- second-person feminine singular imperative of شَعَّبَ (šaʕʕaba)