شكاة

Arabic

Noun

شَكَاة • (šakāhf (plural شَكَوَات (šakawāt))

  1. verbal noun of شَكَا (šakā) (form I)

Declension

Declension of noun شَكَاة (šakāh)
singular singular triptote in ـَاة (-āh)
indefinite definite construct
informal شَكَاة
šakāt
الشَّكَاة
aš-šakāt
شَكَاة
šakāt
nominative شَكَاةٌ
šakātun
الشَّكَاةُ
aš-šakātu
شَكَاةُ
šakātu
accusative شَكَاةً
šakātan
الشَّكَاةَ
aš-šakāta
شَكَاةَ
šakāta
genitive شَكَاةٍ
šakātin
الشَّكَاةِ
aš-šakāti
شَكَاةِ
šakāti
dual indefinite definite construct
informal شَكَاتَيْن
šakātayn
الشَّكَاتَيْن
aš-šakātayn
شَكَاتَيْ
šakātay
nominative شَكَاتَانِ
šakātāni
الشَّكَاتَانِ
aš-šakātāni
شَكَاتَا
šakātā
accusative شَكَاتَيْنِ
šakātayni
الشَّكَاتَيْنِ
aš-šakātayni
شَكَاتَيْ
šakātay
genitive شَكَاتَيْنِ
šakātayni
الشَّكَاتَيْنِ
aš-šakātayni
شَكَاتَيْ
šakātay
plural sound feminine plural
indefinite definite construct
informal شَكَوَات
šakawāt
الشَّكَوَات
aš-šakawāt
شَكَوَات
šakawāt
nominative شَكَوَاتٌ
šakawātun
الشَّكَوَاتُ
aš-šakawātu
شَكَوَاتُ
šakawātu
accusative شَكَوَاتٍ
šakawātin
الشَّكَوَاتِ
aš-šakawāti
شَكَوَاتِ
šakawāti
genitive شَكَوَاتٍ
šakawātin
الشَّكَوَاتِ
aš-šakawāti
شَكَوَاتِ
šakawāti