شميم
Arabic
Noun
شَمِيم • (šamīm) m
- verbal noun of شَمَّ (šamma) (form I)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | شَمِيم šamīm |
الشَّمِيم aš-šamīm |
شَمِيم šamīm |
| nominative | شَمِيمٌ šamīmun |
الشَّمِيمُ aš-šamīmu |
شَمِيمُ šamīmu |
| accusative | شَمِيمًا šamīman |
الشَّمِيمَ aš-šamīma |
شَمِيمَ šamīma |
| genitive | شَمِيمٍ šamīmin |
الشَّمِيمِ aš-šamīmi |
شَمِيمِ šamīmi |