شهري
See also: شهری
Arabic
Etymology 1
Relative adjective (nisba) composed of شَهْر (šahr, “month”) + ـِيّ (-iyy).
Adjective
شَهْرِيّ • (šahriyy) (feminine شَهْرِيَّة (šahriyya), masculine plural شَهْرِيُّونَ (šahriyyūna), feminine plural شَهْرِيَّات (šahriyyāt))
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | شَهْرِي šahrī |
الشَّهْرِي aš-šahrī |
شَهْرِيَّة šahriyya |
الشَّهْرِيَّة aš-šahriyya |
| nominative | شَهْرِيٌّ šahriyyun |
الشَّهْرِيُّ aš-šahriyyu |
شَهْرِيَّةٌ šahriyyatun |
الشَّهْرِيَّةُ aš-šahriyyatu |
| accusative | شَهْرِيًّا šahriyyan |
الشَّهْرِيَّ aš-šahriyya |
شَهْرِيَّةً šahriyyatan |
الشَّهْرِيَّةَ aš-šahriyyata |
| genitive | شَهْرِيٍّ šahriyyin |
الشَّهْرِيِّ aš-šahriyyi |
شَهْرِيَّةٍ šahriyyatin |
الشَّهْرِيَّةِ aš-šahriyyati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | شَهْرِيَّيْن šahriyyayn |
الشَّهْرِيَّيْن aš-šahriyyayn |
شَهْرِيَّتَيْن šahriyyatayn |
الشَّهْرِيَّتَيْن aš-šahriyyatayn |
| nominative | شَهْرِيَّانِ šahriyyāni |
الشَّهْرِيَّانِ aš-šahriyyāni |
شَهْرِيَّتَانِ šahriyyatāni |
الشَّهْرِيَّتَانِ aš-šahriyyatāni |
| accusative | شَهْرِيَّيْنِ šahriyyayni |
الشَّهْرِيَّيْنِ aš-šahriyyayni |
شَهْرِيَّتَيْنِ šahriyyatayni |
الشَّهْرِيَّتَيْنِ aš-šahriyyatayni |
| genitive | شَهْرِيَّيْنِ šahriyyayni |
الشَّهْرِيَّيْنِ aš-šahriyyayni |
شَهْرِيَّتَيْنِ šahriyyatayni |
الشَّهْرِيَّتَيْنِ aš-šahriyyatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | شَهْرِيِّين šahriyyīn |
الشَّهْرِيِّين aš-šahriyyīn |
شَهْرِيَّات šahriyyāt |
الشَّهْرِيَّات aš-šahriyyāt |
| nominative | شَهْرِيُّونَ šahriyyūna |
الشَّهْرِيُّونَ aš-šahriyyūna |
شَهْرِيَّاتٌ šahriyyātun |
الشَّهْرِيَّاتُ aš-šahriyyātu |
| accusative | شَهْرِيِّينَ šahriyyīna |
الشَّهْرِيِّينَ aš-šahriyyīna |
شَهْرِيَّاتٍ šahriyyātin |
الشَّهْرِيَّاتِ aš-šahriyyāti |
| genitive | شَهْرِيِّينَ šahriyyīna |
الشَّهْرِيِّينَ aš-šahriyyīna |
شَهْرِيَّاتٍ šahriyyātin |
الشَّهْرِيَّاتِ aš-šahriyyāti |
Etymology 2
Verb
شَهِّرِي • (šahhirī) (form II) /ʃah.hi.riː/
- second-person feminine singular imperative of شَهَّرَ (šahhara)