شهير
Arabic
| Root |
|---|
| ش ه ر (š h r) |
| 11 terms |
Etymology
فَعِيل (faʕīl)-type stative-verb derived from the active participle from the verb شَهَرَ (šahara, “to make famous, to proclaim”).
Pronunciation
- IPA(key): /ʃa.hiːr/
- Rhymes: -iːr
Adjective
شَهِير • (šahīr) (feminine شَهِيرَة (šahīra), masculine plural شَهِيرُونَ (šahīrūna), feminine plural شَهِيرَات (šahīrāt), elative أَشْهَر (ʔašhar))
- famous, generally known, celebrated
- Synonym: مَشْهُور (mašhūr)
- notorious, ill-reputed
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | شَهِير šahīr |
الشَّهِير aš-šahīr |
شَهِيرَة šahīra |
الشَّهِيرَة aš-šahīra |
| nominative | شَهِيرٌ šahīrun |
الشَّهِيرُ aš-šahīru |
شَهِيرَةٌ šahīratun |
الشَّهِيرَةُ aš-šahīratu |
| accusative | شَهِيرًا šahīran |
الشَّهِيرَ aš-šahīra |
شَهِيرَةً šahīratan |
الشَّهِيرَةَ aš-šahīrata |
| genitive | شَهِيرٍ šahīrin |
الشَّهِيرِ aš-šahīri |
شَهِيرَةٍ šahīratin |
الشَّهِيرَةِ aš-šahīrati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | شَهِيرَيْن šahīrayn |
الشَّهِيرَيْن aš-šahīrayn |
شَهِيرَتَيْن šahīratayn |
الشَّهِيرَتَيْن aš-šahīratayn |
| nominative | شَهِيرَانِ šahīrāni |
الشَّهِيرَانِ aš-šahīrāni |
شَهِيرَتَانِ šahīratāni |
الشَّهِيرَتَانِ aš-šahīratāni |
| accusative | شَهِيرَيْنِ šahīrayni |
الشَّهِيرَيْنِ aš-šahīrayni |
شَهِيرَتَيْنِ šahīratayni |
الشَّهِيرَتَيْنِ aš-šahīratayni |
| genitive | شَهِيرَيْنِ šahīrayni |
الشَّهِيرَيْنِ aš-šahīrayni |
شَهِيرَتَيْنِ šahīratayni |
الشَّهِيرَتَيْنِ aš-šahīratayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | شَهِيرِين šahīrīn |
الشَّهِيرِين aš-šahīrīn |
شَهِيرَات šahīrāt |
الشَّهِيرَات aš-šahīrāt |
| nominative | شَهِيرُونَ šahīrūna |
الشَّهِيرُونَ aš-šahīrūna |
شَهِيرَاتٌ šahīrātun |
الشَّهِيرَاتُ aš-šahīrātu |
| accusative | شَهِيرِينَ šahīrīna |
الشَّهِيرِينَ aš-šahīrīna |
شَهِيرَاتٍ šahīrātin |
الشَّهِيرَاتِ aš-šahīrāti |
| genitive | شَهِيرِينَ šahīrīna |
الشَّهِيرِينَ aš-šahīrīna |
شَهِيرَاتٍ šahīrātin |
الشَّهِيرَاتِ aš-šahīrāti |
Descendants
- → Azerbaijani: şəhir
- → Ottoman Turkish: شهیر (şehîr)
- → Persian: شهیر
- → Urdu: شہیر
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “شهير”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen