صاروج
Arabic
| Root |
|---|
| ص ر ج (ṣ r j) |
| 2 terms |
Alternative forms
- شَارُوق (šārūq), صَرُوج (ṣarūj)
Etymology
From Middle Persian [Term?] (/čārūg/), whence Classical Persian چارو (čārū).
Pronunciation
- IPA(key): /sˤaː.ruːd͡ʒ/
Noun
صَارُوج • (ṣārūj) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | صَارُوج ṣārūj |
الصَّارُوج aṣ-ṣārūj |
صَارُوج ṣārūj |
| nominative | صَارُوجٌ ṣārūjun |
الصَّارُوجُ aṣ-ṣārūju |
صَارُوجُ ṣārūju |
| accusative | صَارُوجًا ṣārūjan |
الصَّارُوجَ aṣ-ṣārūja |
صَارُوجَ ṣārūja |
| genitive | صَارُوجٍ ṣārūjin |
الصَّارُوجِ aṣ-ṣārūji |
صَارُوجِ ṣārūji |
Descendants
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Arabic صَارُوج (ṣārūj, “quick lime”), itself from Middle Persian [Term?] (/čārūg/).
Noun
صاروج • (saruc) (definite accusative صاروجی (sarucu), plural صاروجلر (saruclar))
- sarooj, a traditional, water-resistant mortar made of clay and limestone, used in Iranian architecture
Descendants
- Turkish: saruç
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “saruç”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4084
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Calx”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[1], Vienna, column 138
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “صاروج”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[2], Vienna, column 2917
- Redhouse, James W. (1890) “صاروج”, in A Turkish and English Lexicon[3], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1156