صيح
Arabic
Etymology 1
Noun
صَيْح • (ṣayḥ) m
- verbal noun of صَاحَ (ṣāḥa) (form I)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | صَيْح ṣayḥ |
الصَّيْح aṣ-ṣayḥ |
صَيْح ṣayḥ |
| nominative | صَيْحٌ ṣayḥun |
الصَّيْحُ aṣ-ṣayḥu |
صَيْحُ ṣayḥu |
| accusative | صَيْحًا ṣayḥan |
الصَّيْحَ aṣ-ṣayḥa |
صَيْحَ ṣayḥa |
| genitive | صَيْحٍ ṣayḥin |
الصَّيْحِ aṣ-ṣayḥi |
صَيْحِ ṣayḥi |
Etymology 2
Verb
صِيحَ • (ṣīḥa) (form I) /sˤiː.ħa/
- third-person masculine singular past passive of صَاحَ (ṣāḥa)