صيحة
Arabic
| Root |
|---|
| ص ي ح (ṣ y ḥ) |
| 4 terms |
Etymology
Instance noun from the verb صَاح (ṣāḥ)
Pronunciation
- IPA(key): /sˤaj.ħa/
Noun
صَيْحَة • (ṣayḥa) f (plural صَيْحَات (ṣayḥāt))
- instance noun of صَاح (ṣāḥ): an instance of yelling; a yell, a shout, a scream
- fashion, mode
- (Islam) a type of punishment mentioned in the Quran.
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | صَيْحَة ṣayḥa |
الصَّيْحَة aṣ-ṣayḥa |
صَيْحَة ṣayḥat |
| nominative | صَيْحَةٌ ṣayḥatun |
الصَّيْحَةُ aṣ-ṣayḥatu |
صَيْحَةُ ṣayḥatu |
| accusative | صَيْحَةً ṣayḥatan |
الصَّيْحَةَ aṣ-ṣayḥata |
صَيْحَةَ ṣayḥata |
| genitive | صَيْحَةٍ ṣayḥatin |
الصَّيْحَةِ aṣ-ṣayḥati |
صَيْحَةِ ṣayḥati |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | صَيْحَتَيْن ṣayḥatayn |
الصَّيْحَتَيْن aṣ-ṣayḥatayn |
صَيْحَتَيْ ṣayḥatay |
| nominative | صَيْحَتَانِ ṣayḥatāni |
الصَّيْحَتَانِ aṣ-ṣayḥatāni |
صَيْحَتَا ṣayḥatā |
| accusative | صَيْحَتَيْنِ ṣayḥatayni |
الصَّيْحَتَيْنِ aṣ-ṣayḥatayni |
صَيْحَتَيْ ṣayḥatay |
| genitive | صَيْحَتَيْنِ ṣayḥatayni |
الصَّيْحَتَيْنِ aṣ-ṣayḥatayni |
صَيْحَتَيْ ṣayḥatay |
| plural | sound feminine plural | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | صَيْحَات ṣayḥāt |
الصَّيْحَات aṣ-ṣayḥāt |
صَيْحَات ṣayḥāt |
| nominative | صَيْحَاتٌ ṣayḥātun |
الصَّيْحَاتُ aṣ-ṣayḥātu |
صَيْحَاتُ ṣayḥātu |
| accusative | صَيْحَاتٍ ṣayḥātin |
الصَّيْحَاتِ aṣ-ṣayḥāti |
صَيْحَاتِ ṣayḥāti |
| genitive | صَيْحَاتٍ ṣayḥātin |
الصَّيْحَاتِ aṣ-ṣayḥāti |
صَيْحَاتِ ṣayḥāti |
Descendants
- Maltese: sejħa