ضاحك

Arabic

Etymology

Derived from the active participle of ضَحِكَ (ḍaḥika, to laugh).

Pronunciation

  • IPA(key): /dˤaː.ħik/

Noun

ضاحِك • (ḍāḥikm (plural ضَوَاحِك (ḍawāḥik))

  1. premolar tooth

Declension

Declension of noun ضاحِك (ḍāḥik)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal ضاحِك
ḍāḥik
الضّاحِك
aḍ-ḍāḥik
ضاحِك
ḍāḥik
nominative ضاحِكٌ
ḍāḥikun
الضّاحِكُ
aḍ-ḍāḥiku
ضاحِكُ
ḍāḥiku
accusative ضاحِكًا
ḍāḥikan
الضّاحِكَ
aḍ-ḍāḥika
ضاحِكَ
ḍāḥika
genitive ضاحِكٍ
ḍāḥikin
الضّاحِكِ
aḍ-ḍāḥiki
ضاحِكِ
ḍāḥiki
dual indefinite definite construct
informal ضاحِكَيْن
ḍāḥikayn
الضّاحِكَيْن
aḍ-ḍāḥikayn
ضاحِكَيْ
ḍāḥikay
nominative ضاحِكَانِ
ḍāḥikāni
الضّاحِكَانِ
aḍ-ḍāḥikāni
ضاحِكَا
ḍāḥikā
accusative ضاحِكَيْنِ
ḍāḥikayni
الضّاحِكَيْنِ
aḍ-ḍāḥikayni
ضاحِكَيْ
ḍāḥikay
genitive ضاحِكَيْنِ
ḍāḥikayni
الضّاحِكَيْنِ
aḍ-ḍāḥikayni
ضاحِكَيْ
ḍāḥikay
plural basic broken plural diptote
indefinite definite construct
informal ضَوَاحِك
ḍawāḥik
الضَّوَاحِك
aḍ-ḍawāḥik
ضَوَاحِك
ḍawāḥik
nominative ضَوَاحِكُ
ḍawāḥiku
الضَّوَاحِكُ
aḍ-ḍawāḥiku
ضَوَاحِكُ
ḍawāḥiku
accusative ضَوَاحِكَ
ḍawāḥika
الضَّوَاحِكَ
aḍ-ḍawāḥika
ضَوَاحِكَ
ḍawāḥika
genitive ضَوَاحِكَ
ḍawāḥika
الضَّوَاحِكِ
aḍ-ḍawāḥiki
ضَوَاحِكِ
ḍawāḥiki