ضاق

Arabic

Etymology

From the root ض ي ق (ḍ y q), from Proto-Semitic *ṣ́yḳ- (to be narrow). Cognate with Biblical Hebrew צוּק (ṣûq, to constrain, bring into straits, press upon) and Akkadian 𒊓𒀀𒄣 (sâqu).

Pronunciation

  • IPA(key): /dˤaː.qa/

Verb

ضَاقَ • (ḍāqa) I (non-past يَضِيقُ (yaḍīqu), verbal noun ضِيق (ḍīq))

  1. to be or become narrow
  2. to straighten
  3. to be or become tired

Conjugation

Conjugation of ضَاقَ (I, hollow, a ~ i, full passive (?), verbal noun ضِيق)
verbal noun
الْمَصْدَر
ضِيق
ḍīq
active participle
اِسْم الْفَاعِل
ضَائِق
ḍāʔiq
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَضِيق
maḍīq
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ضِقْتُ
ḍiqtu
ضِقْتَ
ḍiqta
ضَاقَ
ḍāqa
ضِقْتُمَا
ḍiqtumā
ضَاقَا
ḍāqā
ضِقْنَا
ḍiqnā
ضِقْتُمْ
ḍiqtum
ضَاقُوا
ḍāqū
f ضِقْتِ
ḍiqti
ضَاقَتْ
ḍāqat
ضَاقَتَا
ḍāqatā
ضِقْتُنَّ
ḍiqtunna
ضِقْنَ
ḍiqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَضِيقُ
ʔaḍīqu
تَضِيقُ
taḍīqu
يَضِيقُ
yaḍīqu
تَضِيقَانِ
taḍīqāni
يَضِيقَانِ
yaḍīqāni
نَضِيقُ
naḍīqu
تَضِيقُونَ
taḍīqūna
يَضِيقُونَ
yaḍīqūna
f تَضِيقِينَ
taḍīqīna
تَضِيقُ
taḍīqu
تَضِيقَانِ
taḍīqāni
تَضِقْنَ
taḍiqna
يَضِقْنَ
yaḍiqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَضِيقَ
ʔaḍīqa
تَضِيقَ
taḍīqa
يَضِيقَ
yaḍīqa
تَضِيقَا
taḍīqā
يَضِيقَا
yaḍīqā
نَضِيقَ
naḍīqa
تَضِيقُوا
taḍīqū
يَضِيقُوا
yaḍīqū
f تَضِيقِي
taḍīqī
تَضِيقَ
taḍīqa
تَضِيقَا
taḍīqā
تَضِقْنَ
taḍiqna
يَضِقْنَ
yaḍiqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَضِقْ
ʔaḍiq
تَضِقْ
taḍiq
يَضِقْ
yaḍiq
تَضِيقَا
taḍīqā
يَضِيقَا
yaḍīqā
نَضِقْ
naḍiq
تَضِيقُوا
taḍīqū
يَضِيقُوا
yaḍīqū
f تَضِيقِي
taḍīqī
تَضِقْ
taḍiq
تَضِيقَا
taḍīqā
تَضِقْنَ
taḍiqna
يَضِقْنَ
yaḍiqna
imperative
الْأَمْر
m ضِقْ
ḍiq
ضِيقَا
ḍīqā
ضِيقُوا
ḍīqū
f ضِيقِي
ḍīqī
ضِقْنَ
ḍiqna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m ضِقْتُ
ḍiqtu
ضِقْتَ
ḍiqta
ضِيقَ
ḍīqa
ضِقْتُمَا
ḍiqtumā
ضِيقَا
ḍīqā
ضِقْنَا
ḍiqnā
ضِقْتُمْ
ḍiqtum
ضِيقُوا
ḍīqū
f ضِقْتِ
ḍiqti
ضِيقَتْ
ḍīqat
ضِيقَتَا
ḍīqatā
ضِقْتُنَّ
ḍiqtunna
ضِقْنَ
ḍiqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُضَاقُ
ʔuḍāqu
تُضَاقُ
tuḍāqu
يُضَاقُ
yuḍāqu
تُضَاقَانِ
tuḍāqāni
يُضَاقَانِ
yuḍāqāni
نُضَاقُ
nuḍāqu
تُضَاقُونَ
tuḍāqūna
يُضَاقُونَ
yuḍāqūna
f تُضَاقِينَ
tuḍāqīna
تُضَاقُ
tuḍāqu
تُضَاقَانِ
tuḍāqāni
تُضَقْنَ
tuḍaqna
يُضَقْنَ
yuḍaqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُضَاقَ
ʔuḍāqa
تُضَاقَ
tuḍāqa
يُضَاقَ
yuḍāqa
تُضَاقَا
tuḍāqā
يُضَاقَا
yuḍāqā
نُضَاقَ
nuḍāqa
تُضَاقُوا
tuḍāqū
يُضَاقُوا
yuḍāqū
f تُضَاقِي
tuḍāqī
تُضَاقَ
tuḍāqa
تُضَاقَا
tuḍāqā
تُضَقْنَ
tuḍaqna
يُضَقْنَ
yuḍaqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُضَقْ
ʔuḍaq
تُضَقْ
tuḍaq
يُضَقْ
yuḍaq
تُضَاقَا
tuḍāqā
يُضَاقَا
yuḍāqā
نُضَقْ
nuḍaq
تُضَاقُوا
tuḍāqū
يُضَاقُوا
yuḍāqū
f تُضَاقِي
tuḍāqī
تُضَقْ
tuḍaq
تُضَاقَا
tuḍāqā
تُضَقْنَ
tuḍaqna
يُضَقْنَ
yuḍaqna

Derived terms

  • ضَاقَ ذَرْعًا بِـ (ḍāqa ḏarʕan bi-)

Hijazi Arabic

Root
ض ي ق
4 terms

Etymology

From Arabic ضَاقَ (ḍāqa).

Pronunciation

  • IPA(key): /dˤaːɡ/

Verb

ضاق • (ḍāg) I (non-past يِضِيق (yiḍīg))

  1. to be or become narrow
  2. to get tight

Conjugation

Conjugation of ضاق
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m ضقت (ḍigt) ضقت (ḍigt) ضاق (ḍāg) ضقنا (ḍigna) ضقتوا (ḍigtu) ضاقوا (ḍāgu)
f ضقتي (ḍigti) ضاقت (ḍāgat)
non-past m أضيق (ʔaḍīg) تضيق (tiḍīg) يضيق (yiḍīg) نضيق (niḍīg) تضيقوا (tiḍīgu) يضيقوا (yiḍīgu)
f تضيقي (tiḍīgi) تضيق (tiḍīg)
imperative m ضيق (ḍīg) ضيقوا (ḍīgu)
f ضيقي (ḍīgi)