طارئة

Arabic

Root
ط ر ء (ṭ r ʔ)
3 terms

Noun

طَارِئَة • (ṭāriʔaf (plural طَوَارِئ (ṭawāriʔ))

  1. (chiefly in the plural) unforeseen event, emergency, casus maior vel minor

Declension

Declension of noun طَارِئَة (ṭāriʔa)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal طَارِئَة
ṭāriʔa
الطَّارِئَة
aṭ-ṭāriʔa
طَارِئَة
ṭāriʔat
nominative طَارِئَةٌ
ṭāriʔatun
الطَّارِئَةُ
aṭ-ṭāriʔatu
طَارِئَةُ
ṭāriʔatu
accusative طَارِئَةً
ṭāriʔatan
الطَّارِئَةَ
aṭ-ṭāriʔata
طَارِئَةَ
ṭāriʔata
genitive طَارِئَةٍ
ṭāriʔatin
الطَّارِئَةِ
aṭ-ṭāriʔati
طَارِئَةِ
ṭāriʔati
dual indefinite definite construct
informal طَارِئَتَيْن
ṭāriʔatayn
الطَّارِئَتَيْن
aṭ-ṭāriʔatayn
طَارِئَتَيْ
ṭāriʔatay
nominative طَارِئَتَانِ
ṭāriʔatāni
الطَّارِئَتَانِ
aṭ-ṭāriʔatāni
طَارِئَتَا
ṭāriʔatā
accusative طَارِئَتَيْنِ
ṭāriʔatayni
الطَّارِئَتَيْنِ
aṭ-ṭāriʔatayni
طَارِئَتَيْ
ṭāriʔatay
genitive طَارِئَتَيْنِ
ṭāriʔatayni
الطَّارِئَتَيْنِ
aṭ-ṭāriʔatayni
طَارِئَتَيْ
ṭāriʔatay
plural basic broken plural diptote
indefinite definite construct
informal طَوَارِئ
ṭawāriʔ
الطَّوَارِئ
aṭ-ṭawāriʔ
طَوَارِئ
ṭawāriʔ
nominative طَوَارِئُ
ṭawāriʔu
الطَّوَارِئُ
aṭ-ṭawāriʔu
طَوَارِئُ
ṭawāriʔu
accusative طَوَارِئَ
ṭawāriʔa
الطَّوَارِئَ
aṭ-ṭawāriʔa
طَوَارِئَ
ṭawāriʔa
genitive طَوَارِئَ
ṭawāriʔa
الطَّوَارِئِ
aṭ-ṭawāriʔi
طَوَارِئِ
ṭawāriʔi