طبلة

See also: طبلہ

Arabic

Etymology

See طَبْل (ṭabl).

Noun

طَبْلَة • (ṭablaf (plural طَبَلَات (ṭabalāt))

  1. drum

Declension

Declension of noun طَبْلَة (ṭabla)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal طَبْلَة
ṭabla
الطَّبْلَة
aṭ-ṭabla
طَبْلَة
ṭablat
nominative طَبْلَةٌ
ṭablatun
الطَّبْلَةُ
aṭ-ṭablatu
طَبْلَةُ
ṭablatu
accusative طَبْلَةً
ṭablatan
الطَّبْلَةَ
aṭ-ṭablata
طَبْلَةَ
ṭablata
genitive طَبْلَةٍ
ṭablatin
الطَّبْلَةِ
aṭ-ṭablati
طَبْلَةِ
ṭablati
dual indefinite definite construct
informal طَبْلَتَيْن
ṭablatayn
الطَّبْلَتَيْن
aṭ-ṭablatayn
طَبْلَتَيْ
ṭablatay
nominative طَبْلَتَانِ
ṭablatāni
الطَّبْلَتَانِ
aṭ-ṭablatāni
طَبْلَتَا
ṭablatā
accusative طَبْلَتَيْنِ
ṭablatayni
الطَّبْلَتَيْنِ
aṭ-ṭablatayni
طَبْلَتَيْ
ṭablatay
genitive طَبْلَتَيْنِ
ṭablatayni
الطَّبْلَتَيْنِ
aṭ-ṭablatayni
طَبْلَتَيْ
ṭablatay
plural sound feminine plural
indefinite definite construct
informal طَبَلَات
ṭabalāt
الطَّبَلَات
aṭ-ṭabalāt
طَبَلَات
ṭabalāt
nominative طَبَلَاتٌ
ṭabalātun
الطَّبَلَاتُ
aṭ-ṭabalātu
طَبَلَاتُ
ṭabalātu
accusative طَبَلَاتٍ
ṭabalātin
الطَّبَلَاتِ
aṭ-ṭabalāti
طَبَلَاتِ
ṭabalāti
genitive طَبَلَاتٍ
ṭabalātin
الطَّبَلَاتِ
aṭ-ṭabalāti
طَبَلَاتِ
ṭabalāti

Derived terms

  • طَبْلَةْ الْأُذُن (ṭablat al-ʔuḏun, eardrum)

References

  • Wehr, Hans (1979) “طبل”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN