طواف

Arabic

Root
ط و ف (ṭ w f)
9 terms

Noun

طَوَاف • (ṭawāfm

  1. verbal noun of طَافَ (ṭāfa) (form I)
  2. circling, circumambulation
  3. (Islam) tawaf

Declension

Declension of noun طَوَاف (ṭawāf)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal طَوَاف
ṭawāf
الطَّوَاف
aṭ-ṭawāf
طَوَاف
ṭawāf
nominative طَوَافٌ
ṭawāfun
الطَّوَافُ
aṭ-ṭawāfu
طَوَافُ
ṭawāfu
accusative طَوَافًا
ṭawāfan
الطَّوَافَ
aṭ-ṭawāfa
طَوَافَ
ṭawāfa
genitive طَوَافٍ
ṭawāfin
الطَّوَافِ
aṭ-ṭawāfi
طَوَافِ
ṭawāfi

Descendants

  • Maranao: tawap

Noun

طَوَّاف • (ṭawwāfm

  1. wanderer

Declension

Declension of noun طَوَّاف (ṭawwāf)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal طَوَّاف
ṭawwāf
الطَّوَّاف
aṭ-ṭawwāf
طَوَّاف
ṭawwāf
nominative طَوَّافٌ
ṭawwāfun
الطَّوَّافُ
aṭ-ṭawwāfu
طَوَّافُ
ṭawwāfu
accusative طَوَّافًا
ṭawwāfan
الطَّوَّافَ
aṭ-ṭawwāfa
طَوَّافَ
ṭawwāfa
genitive طَوَّافٍ
ṭawwāfin
الطَّوَّافِ
aṭ-ṭawwāfi
طَوَّافِ
ṭawwāfi

References

Kohistani Shina

Noun

طواف (tawāf)

  1. tawaf

Ternate

Verb

طواف

  1. Jawi spelling of tawaf‎‎

References

  • Frederik Sigismund Alexander de Clercq (1890) Bijdragen tot de kennis der Residentie Ternate, E.J. Brill