طوعي
Arabic
Etymology 1
Verb
طُوعِي
• (
ṭūʕī
) (
form I
)
/tˤuː.ʕiː/
second-person feminine singular imperative of
طَاعَ
(
ṭāʕa
)
Etymology 2
Verb
طَوِّعِي
• (
ṭawwiʕī
) (
form II
)
/tˤaw.wi.ʕiː/
second-person feminine singular imperative of
طَوَّعَ
(
ṭawwaʕa
)