ظاهرة
Arabic
| Root |
|---|
| ظ ه ر (ẓ h r) |
| 17 terms |
Etymology
From the root ظ ه ر (ẓ h r). "to appear".
Pronunciation
- IPA(key): /ðˤaː.hi.ra/
Noun
ظَاهِرَة • (ẓāhira) f (plural ظَوَاهِر (ẓawāhir))
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | ظَاهِرَة ẓāhira |
الظَّاهِرَة aẓ-ẓāhira |
ظَاهِرَة ẓāhirat |
| nominative | ظَاهِرَةٌ ẓāhiratun |
الظَّاهِرَةُ aẓ-ẓāhiratu |
ظَاهِرَةُ ẓāhiratu |
| accusative | ظَاهِرَةً ẓāhiratan |
الظَّاهِرَةَ aẓ-ẓāhirata |
ظَاهِرَةَ ẓāhirata |
| genitive | ظَاهِرَةٍ ẓāhiratin |
الظَّاهِرَةِ aẓ-ẓāhirati |
ظَاهِرَةِ ẓāhirati |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | ظَاهِرَتَيْن ẓāhiratayn |
الظَّاهِرَتَيْن aẓ-ẓāhiratayn |
ظَاهِرَتَيْ ẓāhiratay |
| nominative | ظَاهِرَتَانِ ẓāhiratāni |
الظَّاهِرَتَانِ aẓ-ẓāhiratāni |
ظَاهِرَتَا ẓāhiratā |
| accusative | ظَاهِرَتَيْنِ ẓāhiratayni |
الظَّاهِرَتَيْنِ aẓ-ẓāhiratayni |
ظَاهِرَتَيْ ẓāhiratay |
| genitive | ظَاهِرَتَيْنِ ẓāhiratayni |
الظَّاهِرَتَيْنِ aẓ-ẓāhiratayni |
ظَاهِرَتَيْ ẓāhiratay |
| plural | basic broken plural diptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | ظَوَاهِر ẓawāhir |
الظَّوَاهِر aẓ-ẓawāhir |
ظَوَاهِر ẓawāhir |
| nominative | ظَوَاهِرُ ẓawāhiru |
الظَّوَاهِرُ aẓ-ẓawāhiru |
ظَوَاهِرُ ẓawāhiru |
| accusative | ظَوَاهِرَ ẓawāhira |
الظَّوَاهِرَ aẓ-ẓawāhira |
ظَوَاهِرَ ẓawāhira |
| genitive | ظَوَاهِرَ ẓawāhira |
الظَّوَاهِرِ aẓ-ẓawāhiri |
ظَوَاهِرِ ẓawāhiri |
Descendants
- → Azerbaijani: zahirə
- → Ottoman Turkish: ظاهره (zâhire)
- → Turkish: zahire
- → Uzbek: zahira
Hijazi Arabic
| Root |
|---|
| ظ ه ر |
| 2 terms |
Etymology
Semi-learned borrowing from Arabic ظَاهِرَة (ẓāhira).
Pronunciation
- IPA(key): /zˤaːh.ra/, /ðˤaːh.ra/
Noun
ظاهرة • (ẓāhra) f (plural ظواهر (ẓawāhir) or ظاهرات (ẓāhirāt))