ظني
Arabic
| Root |
|---|
| ظ ن ن (ẓ n n) |
| 2 terms |
Etymology 1
Relative adjective (nisba) composed of ظَنّ (ẓann) + ـِيّ (-iyy).
Pronunciation
- IPA(key): /ðˤan.nijj/
Adjective
ظَنِّيّ • (ẓanniyy) (feminine ظَنِّيَّة (ẓanniyya), masculine plural ظَنِّيُّونَ (ẓanniyyūna), feminine plural ظَنِّيَّات (ẓanniyyāt))
- (philosophy) conjectural, surmised
- Antonym: قَطْعِيّ (qaṭʕiyy)
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | ظَنِّي ẓannī |
الظَّنِّي aẓ-ẓannī |
ظَنِّيَّة ẓanniyya |
الظَّنِّيَّة aẓ-ẓanniyya |
| nominative | ظَنِّيٌّ ẓanniyyun |
الظَّنِّيُّ aẓ-ẓanniyyu |
ظَنِّيَّةٌ ẓanniyyatun |
الظَّنِّيَّةُ aẓ-ẓanniyyatu |
| accusative | ظَنِّيًّا ẓanniyyan |
الظَّنِّيَّ aẓ-ẓanniyya |
ظَنِّيَّةً ẓanniyyatan |
الظَّنِّيَّةَ aẓ-ẓanniyyata |
| genitive | ظَنِّيٍّ ẓanniyyin |
الظَّنِّيِّ aẓ-ẓanniyyi |
ظَنِّيَّةٍ ẓanniyyatin |
الظَّنِّيَّةِ aẓ-ẓanniyyati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | ظَنِّيَّيْن ẓanniyyayn |
الظَّنِّيَّيْن aẓ-ẓanniyyayn |
ظَنِّيَّتَيْن ẓanniyyatayn |
الظَّنِّيَّتَيْن aẓ-ẓanniyyatayn |
| nominative | ظَنِّيَّانِ ẓanniyyāni |
الظَّنِّيَّانِ aẓ-ẓanniyyāni |
ظَنِّيَّتَانِ ẓanniyyatāni |
الظَّنِّيَّتَانِ aẓ-ẓanniyyatāni |
| accusative | ظَنِّيَّيْنِ ẓanniyyayni |
الظَّنِّيَّيْنِ aẓ-ẓanniyyayni |
ظَنِّيَّتَيْنِ ẓanniyyatayni |
الظَّنِّيَّتَيْنِ aẓ-ẓanniyyatayni |
| genitive | ظَنِّيَّيْنِ ẓanniyyayni |
الظَّنِّيَّيْنِ aẓ-ẓanniyyayni |
ظَنِّيَّتَيْنِ ẓanniyyatayni |
الظَّنِّيَّتَيْنِ aẓ-ẓanniyyatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | ظَنِّيِّين ẓanniyyīn |
الظَّنِّيِّين aẓ-ẓanniyyīn |
ظَنِّيَّات ẓanniyyāt |
الظَّنِّيَّات aẓ-ẓanniyyāt |
| nominative | ظَنِّيُّونَ ẓanniyyūna |
الظَّنِّيُّونَ aẓ-ẓanniyyūna |
ظَنِّيَّاتٌ ẓanniyyātun |
الظَّنِّيَّاتُ aẓ-ẓanniyyātu |
| accusative | ظَنِّيِّينَ ẓanniyyīna |
الظَّنِّيِّينَ aẓ-ẓanniyyīna |
ظَنِّيَّاتٍ ẓanniyyātin |
الظَّنِّيَّاتِ aẓ-ẓanniyyāti |
| genitive | ظَنِّيِّينَ ẓanniyyīna |
الظَّنِّيِّينَ aẓ-ẓanniyyīna |
ظَنِّيَّاتٍ ẓanniyyātin |
الظَّنِّيَّاتِ aẓ-ẓanniyyāti |
Descendants
- → Azerbaijani: zənni
- → Ottoman Turkish: ظنی (zanni)
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
ظُنِّي • (ẓunnī) (form I) /ðˤun.niː/
- second-person feminine singular imperative of ظَنَّ (ẓanna)