عاطف

Arabic

Etymology

Root
ع ط ف (ʕ ṭ f)
12 terms

Derived from the active participle of عَطَفَ (ʕaṭafa, to incline, to sympathize).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʕaː.tˤif/

Adjective

عَاطِف • (ʕāṭif) (elative أَعْطَف (ʔaʕṭaf))

  1. compassionate

Declension

Declension of adjective عَاطِف (ʕāṭif)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal عَاطِف
ʕāṭif
الْعَاطِف
al-ʕāṭif
عَاطِفَة
ʕāṭifa
الْعَاطِفَة
al-ʕāṭifa
nominative عَاطِفٌ
ʕāṭifun
الْعَاطِفُ
al-ʕāṭifu
عَاطِفَةٌ
ʕāṭifatun
الْعَاطِفَةُ
al-ʕāṭifatu
accusative عَاطِفًا
ʕāṭifan
الْعَاطِفَ
al-ʕāṭifa
عَاطِفَةً
ʕāṭifatan
الْعَاطِفَةَ
al-ʕāṭifata
genitive عَاطِفٍ
ʕāṭifin
الْعَاطِفِ
al-ʕāṭifi
عَاطِفَةٍ
ʕāṭifatin
الْعَاطِفَةِ
al-ʕāṭifati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal عَاطِفَيْن
ʕāṭifayn
الْعَاطِفَيْن
al-ʕāṭifayn
عَاطِفَتَيْن
ʕāṭifatayn
الْعَاطِفَتَيْن
al-ʕāṭifatayn
nominative عَاطِفَانِ
ʕāṭifāni
الْعَاطِفَانِ
al-ʕāṭifāni
عَاطِفَتَانِ
ʕāṭifatāni
الْعَاطِفَتَانِ
al-ʕāṭifatāni
accusative عَاطِفَيْنِ
ʕāṭifayni
الْعَاطِفَيْنِ
al-ʕāṭifayni
عَاطِفَتَيْنِ
ʕāṭifatayni
الْعَاطِفَتَيْنِ
al-ʕāṭifatayni
genitive عَاطِفَيْنِ
ʕāṭifayni
الْعَاطِفَيْنِ
al-ʕāṭifayni
عَاطِفَتَيْنِ
ʕāṭifatayni
الْعَاطِفَتَيْنِ
al-ʕāṭifatayni
plural masculine feminine
plural unknown sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal ? ? عَاطِفَات
ʕāṭifāt
الْعَاطِفَات
al-ʕāṭifāt
nominative ? ? عَاطِفَاتٌ
ʕāṭifātun
الْعَاطِفَاتُ
al-ʕāṭifātu
accusative ? ? عَاطِفَاتٍ
ʕāṭifātin
الْعَاطِفَاتِ
al-ʕāṭifāti
genitive ? ? عَاطِفَاتٍ
ʕāṭifātin
الْعَاطِفَاتِ
al-ʕāṭifāti

Noun

عَاطِف • (ʕāṭifm (plural عَوَاطِف (ʕawāṭif))

  1. (grammar) conjunction

Declension

Declension of noun عَاطِف (ʕāṭif)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal عَاطِف
ʕāṭif
الْعَاطِف
al-ʕāṭif
عَاطِف
ʕāṭif
nominative عَاطِفٌ
ʕāṭifun
الْعَاطِفُ
al-ʕāṭifu
عَاطِفُ
ʕāṭifu
accusative عَاطِفًا
ʕāṭifan
الْعَاطِفَ
al-ʕāṭifa
عَاطِفَ
ʕāṭifa
genitive عَاطِفٍ
ʕāṭifin
الْعَاطِفِ
al-ʕāṭifi
عَاطِفِ
ʕāṭifi
dual indefinite definite construct
informal عَاطِفَيْن
ʕāṭifayn
الْعَاطِفَيْن
al-ʕāṭifayn
عَاطِفَيْ
ʕāṭifay
nominative عَاطِفَانِ
ʕāṭifāni
الْعَاطِفَانِ
al-ʕāṭifāni
عَاطِفَا
ʕāṭifā
accusative عَاطِفَيْنِ
ʕāṭifayni
الْعَاطِفَيْنِ
al-ʕāṭifayni
عَاطِفَيْ
ʕāṭifay
genitive عَاطِفَيْنِ
ʕāṭifayni
الْعَاطِفَيْنِ
al-ʕāṭifayni
عَاطِفَيْ
ʕāṭifay
plural basic broken plural diptote
indefinite definite construct
informal عَوَاطِف
ʕawāṭif
الْعَوَاطِف
al-ʕawāṭif
عَوَاطِف
ʕawāṭif
nominative عَوَاطِفُ
ʕawāṭifu
الْعَوَاطِفُ
al-ʕawāṭifu
عَوَاطِفُ
ʕawāṭifu
accusative عَوَاطِفَ
ʕawāṭifa
الْعَوَاطِفَ
al-ʕawāṭifa
عَوَاطِفَ
ʕawāṭifa
genitive عَوَاطِفَ
ʕawāṭifa
الْعَوَاطِفِ
al-ʕawāṭifi
عَوَاطِفِ
ʕawāṭifi

Derived terms

Proper noun

عَاطِف • (ʕāṭifm

  1. a male given name

Descendants

  • Azerbaijani: Atif
  • Ottoman Turkish: عاطف (Âtıf)
    • > Turkish: Atıf (inherited)

References

  • Wehr, Hans (1979) “عاف”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Arabic عَاطِف (ʕāṭif, compassionate).

Adjective

عاطف • (ʼatıf) (feminine عاطفه (ʼatıfe), comparative دخی عاطف (dahı ʼatıf), superlative اك عاطف (eñ ʼatıf))

  1. inclined, disposed, prone, having a tendency, preference, likelihood, or disposition, especially a favorable one
    Synonym: متمایل (mütemâyil)

Noun

عاطف • (ʼatıf) (definite accusative عاطفی (ʼatıfı), plural عواطف (ʼavatıf))

  1. (grammar) conjunction, a word used to join other words, phrases, or clauses together into sentences
    Synonym: ربط (rabt, rabıt)

Descendants

  • Turkish: atıf

Proper noun

عاطف • (ʼatıf)

  1. a male given name from Arabic

Descendants

Further reading