عامر

Arabic

Root
ع م ر (ʕ m r)
17 terms

Etymology

Derived from the active participle of the verb عَمُرَ (ʕamura, “to be inhabited, be cultivated”).

Pronunciation

IPA^(key): /ʕaː.mir/

Adjective

عَامِر • (ʕāmir) (elative أَعْمَر (ʔaʕmar))

Declension

Declension of adjective **عَامِر** (ʕāmir)
singular	masculine		feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	عَامِر ʕāmir	الْعَامِر al-ʕāmir	عَامِرَة ʕāmira	الْعَامِرَة al-ʕāmira
nominative	عَامِرٌ ʕāmirun	الْعَامِرُ al-ʕāmiru	عَامِرَةٌ ʕāmiratun	الْعَامِرَةُ al-ʕāmiratu
accusative	عَامِرًا ʕāmiran	الْعَامِرَ al-ʕāmira	عَامِرَةً ʕāmiratan	الْعَامِرَةَ al-ʕāmirata
genitive	عَامِرٍ ʕāmirin	الْعَامِرِ al-ʕāmiri	عَامِرَةٍ ʕāmiratin	الْعَامِرَةِ al-ʕāmirati
dual	masculine		feminine
dual	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	عَامِرَيْن ʕāmirayn	الْعَامِرَيْن al-ʕāmirayn	عَامِرَتَيْن ʕāmiratayn	الْعَامِرَتَيْن al-ʕāmiratayn
nominative	عَامِرَانِ ʕāmirāni	الْعَامِرَانِ al-ʕāmirāni	عَامِرَتَانِ ʕāmiratāni	الْعَامِرَتَانِ al-ʕāmiratāni
accusative	عَامِرَيْنِ ʕāmirayni	الْعَامِرَيْنِ al-ʕāmirayni	عَامِرَتَيْنِ ʕāmiratayni	الْعَامِرَتَيْنِ al-ʕāmiratayni
genitive	عَامِرَيْنِ ʕāmirayni	الْعَامِرَيْنِ al-ʕāmirayni	عَامِرَتَيْنِ ʕāmiratayni	الْعَامِرَتَيْنِ al-ʕāmiratayni
plural	masculine		feminine
	plural unknown		sound feminine plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
informal	?	?	عَامِرَات ʕāmirāt	الْعَامِرَات al-ʕāmirāt
nominative	?	?	عَامِرَاتٌ ʕāmirātun	الْعَامِرَاتُ al-ʕāmirātu
accusative	?	?	عَامِرَاتٍ ʕāmirātin	الْعَامِرَاتِ al-ʕāmirāti
genitive	?	?	عَامِرَاتٍ ʕāmirātin	الْعَامِرَاتِ al-ʕāmirāti

Proper noun

عَامِر • (ʕāmir) m

a male given name, Amir or Aamir

Declension

Declension of noun **عَامِر** (ʕāmir)
singular	basic singular triptote
singular	indefinite	definite	construct
informal	—	عَامِر ʕāmir	—
nominative	—	عَامِرٌ ʕāmirun	—
accusative	—	عَامِرًا ʕāmiran	—
genitive	—	عَامِرٍ ʕāmirin	—