عبور

See also: غبور

Arabic

Root
ع ب ر (ʕ b r)
14 terms

Etymology

Verbal noun of عَبَرَ (ʕabara, to cross).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʕu.buːr/
  • Rhymes: -uːr

Noun

عُبُور • (ʕubūrm

  1. verbal noun of عَبَرَ (ʕabara) (form I)
  2. crossing, passing

Declension

Declension of noun عُبُور (ʕubūr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal عُبُور
ʕubūr
الْعُبُور
al-ʕubūr
عُبُور
ʕubūr
nominative عُبُورٌ
ʕubūrun
الْعُبُورُ
al-ʕubūru
عُبُورُ
ʕubūru
accusative عُبُورًا
ʕubūran
الْعُبُورَ
al-ʕubūra
عُبُورَ
ʕubūra
genitive عُبُورٍ
ʕubūrin
الْعُبُورِ
al-ʕubūri
عُبُورِ
ʕubūri

Descendants

  • Persian: عبور (obur)
  • Ottoman Turkish: عبور (ubûr)
    • > Turkish: ubur (inherited)

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic عُبُور (ʕubūr).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? ubūr
Dari reading? ubūr
Iranian reading? obur
Tajik reading? ubur

Noun

عبور • (obur)

  1. crossing, passing
    Synonym: گذرش (gozareš)