عدالت
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Arabic عَدَالَة (ʕadāla, “justice, equity, fairness”).
Noun
عدالت • (ʼadalet) (definite accusative عدالتی (ʼadaleti), plural عدالتلر (ʼadaletler))
- justice, equity, fairness, impartiality, the state or characteristic of being just or fair
Derived terms
- عدالت ایتمك (ʼadalet etmek, “to act with justice”)
- عدالتسز (ʼadaletsiz, “unjust”)
- عدالتكار (ʼadaletkâr, “just”)
Descendants
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “adalet”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 108
- Devellioğlu, Ferit (1962) “adâlet”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 10
- Kélékian, Diran (1911) “عدالت”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 840
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Justitia”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 890
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “عدالت”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 3227
- Nişanyan, Sevan (2002–) “adalet”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “عدالت”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1288
Urdu
Etymology
Borrowed from Classical Persian عدالت ('adālat), in turn from Arabic عَدَالَة (ʕadāla).
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /ə.d̪ɑː.lət̪/
- Rhymes: -ət̪
- Hyphenation: عَ‧دا‧لَت
Noun
عَدالَت • ('adālat) f (Hindi spelling अदालत)