عصيان

Arabic

Root
ع ص ي (ʕ ṣ y)
7 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ʕisˤ.jaːn/

Noun

عِصْيَان • (ʕiṣyānm

  1. verbal noun of عَصَى (ʕaṣā) (form I)
  2. disobedience
    عِصْيَان مَدَنِيّʕiṣyān madaniyycivil disobedience

Declension

Declension of noun عِصْيَان (ʕiṣyān)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal عِصْيَان
ʕiṣyān
الْعِصْيَان
al-ʕiṣyān
عِصْيَان
ʕiṣyān
nominative عِصْيَانٌ
ʕiṣyānun
الْعِصْيَانُ
al-ʕiṣyānu
عِصْيَانُ
ʕiṣyānu
accusative عِصْيَانًا
ʕiṣyānan
الْعِصْيَانَ
al-ʕiṣyāna
عِصْيَانَ
ʕiṣyāna
genitive عِصْيَانٍ
ʕiṣyānin
الْعِصْيَانِ
al-ʕiṣyāni
عِصْيَانِ
ʕiṣyāni

Descendants

  • Azerbaijani: üsyan
  • Northern Kurdish: îsyan
  • Ottoman Turkish: عصیان (isyan)
  • Persian: عصیان (esyân)
    • Tajik: исён (isyon)
    • Urdu: عصیان ('syān)
  • Uyghur: ئىسيان (isyan)
  • Uzbek: isyon

References

  • Wehr, Hans (1979) “عصي”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN