عطية

See also: عطیه

Arabic

Root
ع ط و (ʕ ṭ w)
10 terms

Etymology

Instance noun from the verb أَعْطَى (ʔaʕṭā).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʕa.tˤij.ja/

Noun

عَطِيَّة • (ʕaṭiyyaf (plural عَطِيَّات (ʕaṭiyyāt) or عَطَايَا (ʕaṭāyā))

  1. instance noun of عَطَى (ʕaṭā) an instance of giving, a gift
  2. (Islam) what is given without expecting something in exchange
  3. (historical) a salary paid by the ruler to a scholar

Declension

Declension of noun عَطِيَّة (ʕaṭiyya)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal عَطِيَّة
ʕaṭiyya
الْعَطِيَّة
al-ʕaṭiyya
عَطِيَّة
ʕaṭiyyat
nominative عَطِيَّةٌ
ʕaṭiyyatun
الْعَطِيَّةُ
al-ʕaṭiyyatu
عَطِيَّةُ
ʕaṭiyyatu
accusative عَطِيَّةً
ʕaṭiyyatan
الْعَطِيَّةَ
al-ʕaṭiyyata
عَطِيَّةَ
ʕaṭiyyata
genitive عَطِيَّةٍ
ʕaṭiyyatin
الْعَطِيَّةِ
al-ʕaṭiyyati
عَطِيَّةِ
ʕaṭiyyati
dual indefinite definite construct
informal عَطِيَّتَيْن
ʕaṭiyyatayn
الْعَطِيَّتَيْن
al-ʕaṭiyyatayn
عَطِيَّتَيْ
ʕaṭiyyatay
nominative عَطِيَّتَانِ
ʕaṭiyyatāni
الْعَطِيَّتَانِ
al-ʕaṭiyyatāni
عَطِيَّتَا
ʕaṭiyyatā
accusative عَطِيَّتَيْنِ
ʕaṭiyyatayni
الْعَطِيَّتَيْنِ
al-ʕaṭiyyatayni
عَطِيَّتَيْ
ʕaṭiyyatay
genitive عَطِيَّتَيْنِ
ʕaṭiyyatayni
الْعَطِيَّتَيْنِ
al-ʕaṭiyyatayni
عَطِيَّتَيْ
ʕaṭiyyatay
plural sound feminine plural‎;
broken plural invariable
indefinite definite construct
informal عَطِيَّات‎; عَطَايَا
ʕaṭiyyāt‎; ʕaṭāyā
الْعَطِيَّات‎; الْعَطَايَا
al-ʕaṭiyyāt‎; al-ʕaṭāyā
عَطِيَّات‎; عَطَايَا
ʕaṭiyyāt‎; ʕaṭāyā
nominative عَطِيَّاتٌ‎; عَطَايَا
ʕaṭiyyātun‎; ʕaṭāyā
الْعَطِيَّاتُ‎; الْعَطَايَا
al-ʕaṭiyyātu‎; al-ʕaṭāyā
عَطِيَّاتُ‎; عَطَايَا
ʕaṭiyyātu‎; ʕaṭāyā
accusative عَطِيَّاتٍ‎; عَطَايَا
ʕaṭiyyātin‎; ʕaṭāyā
الْعَطِيَّاتِ‎; الْعَطَايَا
al-ʕaṭiyyāti‎; al-ʕaṭāyā
عَطِيَّاتِ‎; عَطَايَا
ʕaṭiyyāti‎; ʕaṭāyā
genitive عَطِيَّاتٍ‎; عَطَايَا
ʕaṭiyyātin‎; ʕaṭāyā
الْعَطِيَّاتِ‎; الْعَطَايَا
al-ʕaṭiyyāti‎; al-ʕaṭāyā
عَطِيَّاتِ‎; عَطَايَا
ʕaṭiyyāti‎; ʕaṭāyā

Proper noun

عَطِيَّة • (ʕaṭiyya?

  1. a surname