عظاية

Arabic

Etymology

From the root ع ظ و (ʕ ẓ w). From Proto-Semitic *ʕVṯ̣āy- (gecko, lizard).

Noun

عَظَايَة • (ʕaẓāyaf (plural عَظَايَا (ʕaẓāyā))

  1. alternative form of عَظَاءَة (ʕaẓāʔa)

Declension

Declension of noun عَظَايَة (ʕaẓāya)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal عَظَايَة
ʕaẓāya
الْعَظَايَة
al-ʕaẓāya
عَظَايَة
ʕaẓāyat
nominative عَظَايَةٌ
ʕaẓāyatun
الْعَظَايَةُ
al-ʕaẓāyatu
عَظَايَةُ
ʕaẓāyatu
accusative عَظَايَةً
ʕaẓāyatan
الْعَظَايَةَ
al-ʕaẓāyata
عَظَايَةَ
ʕaẓāyata
genitive عَظَايَةٍ
ʕaẓāyatin
الْعَظَايَةِ
al-ʕaẓāyati
عَظَايَةِ
ʕaẓāyati
dual indefinite definite construct
informal عَظَايَتَيْن
ʕaẓāyatayn
الْعَظَايَتَيْن
al-ʕaẓāyatayn
عَظَايَتَيْ
ʕaẓāyatay
nominative عَظَايَتَانِ
ʕaẓāyatāni
الْعَظَايَتَانِ
al-ʕaẓāyatāni
عَظَايَتَا
ʕaẓāyatā
accusative عَظَايَتَيْنِ
ʕaẓāyatayni
الْعَظَايَتَيْنِ
al-ʕaẓāyatayni
عَظَايَتَيْ
ʕaẓāyatay
genitive عَظَايَتَيْنِ
ʕaẓāyatayni
الْعَظَايَتَيْنِ
al-ʕaẓāyatayni
عَظَايَتَيْ
ʕaẓāyatay
plural broken plural invariable
indefinite definite construct
informal عَظَايَا
ʕaẓāyā
الْعَظَايَا
al-ʕaẓāyā
عَظَايَا
ʕaẓāyā
nominative عَظَايَا
ʕaẓāyā
الْعَظَايَا
al-ʕaẓāyā
عَظَايَا
ʕaẓāyā
accusative عَظَايَا
ʕaẓāyā
الْعَظَايَا
al-ʕaẓāyā
عَظَايَا
ʕaẓāyā
genitive عَظَايَا
ʕaẓāyā
الْعَظَايَا
al-ʕaẓāyā
عَظَايَا
ʕaẓāyā