عفر

Arabic

Root
ع ف ر (ʕ f r)
5 terms

Etymology 1

From Proto-Semitic *ʕapar- (dust, soil). Cognate with Akkadian 𒅖 (eperum) and Biblical Hebrew עָפָר (ʿɔp̄ɔr).

Noun

عَفَر • (ʕafarm (plural أَعْفَار (ʔaʕfār))

  1. dust, grime, ash
Declension
Declension of noun عَفَر (ʕafar)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal عَفَر
ʕafar
الْعَفَر
al-ʕafar
عَفَر
ʕafar
nominative عَفَرٌ
ʕafarun
الْعَفَرُ
al-ʕafaru
عَفَرُ
ʕafaru
accusative عَفَرًا
ʕafaran
الْعَفَرَ
al-ʕafara
عَفَرَ
ʕafara
genitive عَفَرٍ
ʕafarin
الْعَفَرِ
al-ʕafari
عَفَرِ
ʕafari
dual indefinite definite construct
informal عَفَرَيْن
ʕafarayn
الْعَفَرَيْن
al-ʕafarayn
عَفَرَيْ
ʕafaray
nominative عَفَرَانِ
ʕafarāni
الْعَفَرَانِ
al-ʕafarāni
عَفَرَا
ʕafarā
accusative عَفَرَيْنِ
ʕafarayni
الْعَفَرَيْنِ
al-ʕafarayni
عَفَرَيْ
ʕafaray
genitive عَفَرَيْنِ
ʕafarayni
الْعَفَرَيْنِ
al-ʕafarayni
عَفَرَيْ
ʕafaray
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَعْفَار
ʔaʕfār
الْأَعْفَار
al-ʔaʕfār
أَعْفَار
ʔaʕfār
nominative أَعْفَارٌ
ʔaʕfārun
الْأَعْفَارُ
al-ʔaʕfāru
أَعْفَارُ
ʔaʕfāru
accusative أَعْفَارًا
ʔaʕfāran
الْأَعْفَارَ
al-ʔaʕfāra
أَعْفَارَ
ʔaʕfāra
genitive أَعْفَارٍ
ʔaʕfārin
الْأَعْفَارِ
al-ʔaʕfāri
أَعْفَارِ
ʔaʕfāri

Verb

عَفَرَ • (ʕafara) I (non-past يَعْفِرُ (yaʕfiru), verbal noun عَفْر (ʕafr))

  1. to cover with dust, to soot, to wallow in dust
Conjugation
Conjugation of عَفَرَ (I, sound, a ~ i, full passive (?), verbal noun عَفْر)
verbal noun
الْمَصْدَر
عَفْر
ʕafr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
عَافِر
ʕāfir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَعْفُور
maʕfūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عَفَرْتُ
ʕafartu
عَفَرْتَ
ʕafarta
عَفَرَ
ʕafara
عَفَرْتُمَا
ʕafartumā
عَفَرَا
ʕafarā
عَفَرْنَا
ʕafarnā
عَفَرْتُمْ
ʕafartum
عَفَرُوا
ʕafarū
f عَفَرْتِ
ʕafarti
عَفَرَتْ
ʕafarat
عَفَرَتَا
ʕafaratā
عَفَرْتُنَّ
ʕafartunna
عَفَرْنَ
ʕafarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَعْفِرُ
ʔaʕfiru
تَعْفِرُ
taʕfiru
يَعْفِرُ
yaʕfiru
تَعْفِرَانِ
taʕfirāni
يَعْفِرَانِ
yaʕfirāni
نَعْفِرُ
naʕfiru
تَعْفِرُونَ
taʕfirūna
يَعْفِرُونَ
yaʕfirūna
f تَعْفِرِينَ
taʕfirīna
تَعْفِرُ
taʕfiru
تَعْفِرَانِ
taʕfirāni
تَعْفِرْنَ
taʕfirna
يَعْفِرْنَ
yaʕfirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَعْفِرَ
ʔaʕfira
تَعْفِرَ
taʕfira
يَعْفِرَ
yaʕfira
تَعْفِرَا
taʕfirā
يَعْفِرَا
yaʕfirā
نَعْفِرَ
naʕfira
تَعْفِرُوا
taʕfirū
يَعْفِرُوا
yaʕfirū
f تَعْفِرِي
taʕfirī
تَعْفِرَ
taʕfira
تَعْفِرَا
taʕfirā
تَعْفِرْنَ
taʕfirna
يَعْفِرْنَ
yaʕfirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَعْفِرْ
ʔaʕfir
تَعْفِرْ
taʕfir
يَعْفِرْ
yaʕfir
تَعْفِرَا
taʕfirā
يَعْفِرَا
yaʕfirā
نَعْفِرْ
naʕfir
تَعْفِرُوا
taʕfirū
يَعْفِرُوا
yaʕfirū
f تَعْفِرِي
taʕfirī
تَعْفِرْ
taʕfir
تَعْفِرَا
taʕfirā
تَعْفِرْنَ
taʕfirna
يَعْفِرْنَ
yaʕfirna
imperative
الْأَمْر
m اِعْفِرْ
iʕfir
اِعْفِرَا
iʕfirā
اِعْفِرُوا
iʕfirū
f اِعْفِرِي
iʕfirī
اِعْفِرْنَ
iʕfirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عُفِرْتُ
ʕufirtu
عُفِرْتَ
ʕufirta
عُفِرَ
ʕufira
عُفِرْتُمَا
ʕufirtumā
عُفِرَا
ʕufirā
عُفِرْنَا
ʕufirnā
عُفِرْتُمْ
ʕufirtum
عُفِرُوا
ʕufirū
f عُفِرْتِ
ʕufirti
عُفِرَتْ
ʕufirat
عُفِرَتَا
ʕufiratā
عُفِرْتُنَّ
ʕufirtunna
عُفِرْنَ
ʕufirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُعْفَرُ
ʔuʕfaru
تُعْفَرُ
tuʕfaru
يُعْفَرُ
yuʕfaru
تُعْفَرَانِ
tuʕfarāni
يُعْفَرَانِ
yuʕfarāni
نُعْفَرُ
nuʕfaru
تُعْفَرُونَ
tuʕfarūna
يُعْفَرُونَ
yuʕfarūna
f تُعْفَرِينَ
tuʕfarīna
تُعْفَرُ
tuʕfaru
تُعْفَرَانِ
tuʕfarāni
تُعْفَرْنَ
tuʕfarna
يُعْفَرْنَ
yuʕfarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُعْفَرَ
ʔuʕfara
تُعْفَرَ
tuʕfara
يُعْفَرَ
yuʕfara
تُعْفَرَا
tuʕfarā
يُعْفَرَا
yuʕfarā
نُعْفَرَ
nuʕfara
تُعْفَرُوا
tuʕfarū
يُعْفَرُوا
yuʕfarū
f تُعْفَرِي
tuʕfarī
تُعْفَرَ
tuʕfara
تُعْفَرَا
tuʕfarā
تُعْفَرْنَ
tuʕfarna
يُعْفَرْنَ
yuʕfarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُعْفَرْ
ʔuʕfar
تُعْفَرْ
tuʕfar
يُعْفَرْ
yuʕfar
تُعْفَرَا
tuʕfarā
يُعْفَرَا
yuʕfarā
نُعْفَرْ
nuʕfar
تُعْفَرُوا
tuʕfarū
يُعْفَرُوا
yuʕfarū
f تُعْفَرِي
tuʕfarī
تُعْفَرْ
tuʕfar
تُعْفَرَا
tuʕfarā
تُعْفَرْنَ
tuʕfarna
يُعْفَرْنَ
yuʕfarna

Verb

عَفَّرَ • (ʕaffara) II (non-past يُعَفِّرُ (yuʕaffiru), verbal noun تَعْفِير (taʕfīr))

  1. synonym of عَفَرَ (ʕafara)
  2. to make ash-gray
  3. to pick together, to glean
Conjugation
Conjugation of عَفَّرَ (II, sound, full passive, verbal noun تَعْفِير)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَعْفِير
taʕfīr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُعَفِّر
muʕaffir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُعَفَّر
muʕaffar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عَفَّرْتُ
ʕaffartu
عَفَّرْتَ
ʕaffarta
عَفَّرَ
ʕaffara
عَفَّرْتُمَا
ʕaffartumā
عَفَّرَا
ʕaffarā
عَفَّرْنَا
ʕaffarnā
عَفَّرْتُمْ
ʕaffartum
عَفَّرُوا
ʕaffarū
f عَفَّرْتِ
ʕaffarti
عَفَّرَتْ
ʕaffarat
عَفَّرَتَا
ʕaffaratā
عَفَّرْتُنَّ
ʕaffartunna
عَفَّرْنَ
ʕaffarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُعَفِّرُ
ʔuʕaffiru
تُعَفِّرُ
tuʕaffiru
يُعَفِّرُ
yuʕaffiru
تُعَفِّرَانِ
tuʕaffirāni
يُعَفِّرَانِ
yuʕaffirāni
نُعَفِّرُ
nuʕaffiru
تُعَفِّرُونَ
tuʕaffirūna
يُعَفِّرُونَ
yuʕaffirūna
f تُعَفِّرِينَ
tuʕaffirīna
تُعَفِّرُ
tuʕaffiru
تُعَفِّرَانِ
tuʕaffirāni
تُعَفِّرْنَ
tuʕaffirna
يُعَفِّرْنَ
yuʕaffirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُعَفِّرَ
ʔuʕaffira
تُعَفِّرَ
tuʕaffira
يُعَفِّرَ
yuʕaffira
تُعَفِّرَا
tuʕaffirā
يُعَفِّرَا
yuʕaffirā
نُعَفِّرَ
nuʕaffira
تُعَفِّرُوا
tuʕaffirū
يُعَفِّرُوا
yuʕaffirū
f تُعَفِّرِي
tuʕaffirī
تُعَفِّرَ
tuʕaffira
تُعَفِّرَا
tuʕaffirā
تُعَفِّرْنَ
tuʕaffirna
يُعَفِّرْنَ
yuʕaffirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُعَفِّرْ
ʔuʕaffir
تُعَفِّرْ
tuʕaffir
يُعَفِّرْ
yuʕaffir
تُعَفِّرَا
tuʕaffirā
يُعَفِّرَا
yuʕaffirā
نُعَفِّرْ
nuʕaffir
تُعَفِّرُوا
tuʕaffirū
يُعَفِّرُوا
yuʕaffirū
f تُعَفِّرِي
tuʕaffirī
تُعَفِّرْ
tuʕaffir
تُعَفِّرَا
tuʕaffirā
تُعَفِّرْنَ
tuʕaffirna
يُعَفِّرْنَ
yuʕaffirna
imperative
الْأَمْر
m عَفِّرْ
ʕaffir
عَفِّرَا
ʕaffirā
عَفِّرُوا
ʕaffirū
f عَفِّرِي
ʕaffirī
عَفِّرْنَ
ʕaffirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عُفِّرْتُ
ʕuffirtu
عُفِّرْتَ
ʕuffirta
عُفِّرَ
ʕuffira
عُفِّرْتُمَا
ʕuffirtumā
عُفِّرَا
ʕuffirā
عُفِّرْنَا
ʕuffirnā
عُفِّرْتُمْ
ʕuffirtum
عُفِّرُوا
ʕuffirū
f عُفِّرْتِ
ʕuffirti
عُفِّرَتْ
ʕuffirat
عُفِّرَتَا
ʕuffiratā
عُفِّرْتُنَّ
ʕuffirtunna
عُفِّرْنَ
ʕuffirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُعَفَّرُ
ʔuʕaffaru
تُعَفَّرُ
tuʕaffaru
يُعَفَّرُ
yuʕaffaru
تُعَفَّرَانِ
tuʕaffarāni
يُعَفَّرَانِ
yuʕaffarāni
نُعَفَّرُ
nuʕaffaru
تُعَفَّرُونَ
tuʕaffarūna
يُعَفَّرُونَ
yuʕaffarūna
f تُعَفَّرِينَ
tuʕaffarīna
تُعَفَّرُ
tuʕaffaru
تُعَفَّرَانِ
tuʕaffarāni
تُعَفَّرْنَ
tuʕaffarna
يُعَفَّرْنَ
yuʕaffarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُعَفَّرَ
ʔuʕaffara
تُعَفَّرَ
tuʕaffara
يُعَفَّرَ
yuʕaffara
تُعَفَّرَا
tuʕaffarā
يُعَفَّرَا
yuʕaffarā
نُعَفَّرَ
nuʕaffara
تُعَفَّرُوا
tuʕaffarū
يُعَفَّرُوا
yuʕaffarū
f تُعَفَّرِي
tuʕaffarī
تُعَفَّرَ
tuʕaffara
تُعَفَّرَا
tuʕaffarā
تُعَفَّرْنَ
tuʕaffarna
يُعَفَّرْنَ
yuʕaffarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُعَفَّرْ
ʔuʕaffar
تُعَفَّرْ
tuʕaffar
يُعَفَّرْ
yuʕaffar
تُعَفَّرَا
tuʕaffarā
يُعَفَّرَا
yuʕaffarā
نُعَفَّرْ
nuʕaffar
تُعَفَّرُوا
tuʕaffarū
يُعَفَّرُوا
yuʕaffarū
f تُعَفَّرِي
tuʕaffarī
تُعَفَّرْ
tuʕaffar
تُعَفَّرَا
tuʕaffarā
تُعَفَّرْنَ
tuʕaffarna
يُعَفَّرْنَ
yuʕaffarna

Noun

عَفْر • (ʕafrm

  1. verbal noun of عَفَرَ (ʕafara)
Declension
Declension of noun عَفْر (ʕafr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal عَفْر
ʕafr
الْعَفْر
al-ʕafr
عَفْر
ʕafr
nominative عَفْرٌ
ʕafrun
الْعَفْرُ
al-ʕafru
عَفْرُ
ʕafru
accusative عَفْرًا
ʕafran
الْعَفْرَ
al-ʕafra
عَفْرَ
ʕafra
genitive عَفْرٍ
ʕafrin
الْعَفْرِ
al-ʕafri
عَفْرِ
ʕafri

Noun

عِفْر • (ʕifrm

  1. youngs of a sow, farrow
Declension
Declension of noun عِفْر (ʕifr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal عِفْر
ʕifr
الْعِفْر
al-ʕifr
عِفْر
ʕifr
nominative عِفْرٌ
ʕifrun
الْعِفْرُ
al-ʕifru
عِفْرُ
ʕifru
accusative عِفْرًا
ʕifran
الْعِفْرَ
al-ʕifra
عِفْرَ
ʕifra
genitive عِفْرٍ
ʕifrin
الْعِفْرِ
al-ʕifri
عِفْرِ
ʕifri

Etymology 2

Noun

عَفَر • (ʕafarm

  1. alternative form of عَفَار (ʕafār, Afar)
Declension
Declension of noun عَفَار (ʕafār)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal عَفَار
ʕafār
الْعَفَار
al-ʕafār
عَفَار
ʕafār
nominative عَفَارٌ
ʕafārun
الْعَفَارُ
al-ʕafāru
عَفَارُ
ʕafāru
accusative عَفَارًا
ʕafāran
الْعَفَارَ
al-ʕafāra
عَفَارَ
ʕafāra
genitive عَفَارٍ
ʕafārin
الْعَفَارِ
al-ʕafāri
عَفَارِ
ʕafāri