عنایت

Azerbaijani

Noun

عنایت (inayət) (definite accusative عنایتی (inayəti), plural عنایت‌لر (inayətlər))

Arabic spelling of inayət (“solicitude”)

Declension

Declension of عنایت

	singular	plural
nominative	عنایت	عنایتلر
definite accusative	عنایتی	عنایتلری
dative	عنایته	عنایتلره
locative	عنایتده	عنایتلرده
ablative	عنایتدن	عنایتلردن
definite genitive	عنایتین	عنایتلرین

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic عِنَايَة (ʕināya).

Pronunciation

(Classical Persian) IPA^(key): /ʔi.naː.ˈjat/

(Dari, formal) IPA^(key): [ʔɪ.nɑː.jǽt̪]
- (Kabuli) IPA^(key): [ʔɪ.nɑː.jǽt̪]
- (Hazaragi) IPA^(key): [ʔi.nɔː.jǽt̪]

(Iran, formal) IPA^(key): [ʔe.nɒː.jǽt̪]

(Tajik, formal) IPA^(key): [ʔi.nɔ.jǽt̪]

Readings
Classical reading^?	ināyat
Dari reading^?	ināyat
Iranian reading^?	enâyat
Tajik reading^?	'inoyat

Noun


Iranian Persian	عنایت
Dari	عنایت
Tajik	иноят

عنایت • ('enâyat)

grace, favor, kindness
Synonyms: لطف (lotf), مرحمت (marhamat), کرم (karam)
- c. 1390, Shams-ud-Dīn Muḥammad Ḥāfiẓ, “Ghazal 324”, in دیوان حافظ [The Divān of Ḥāfiẓ]‎^[1]:
  دیده بخت به افسانه او شد در خواب
  کو نسیمی ز عنایت که کند بیدارم
  dīda-yi baxt ba afsāna-yi ō šud dar xwāb
  kū nasīmē zi ināyat ki kunad bēdāram
  The eye of fortune fell asleep by her charms;
  Where is the breeze that will awake me by its favor?
  (Classical Persian transliteration)
(archaic) solicitude

Descendants

→ Hindustani:
Hindi: इनायत (ināyat)

Urdu: عنایت (ināyat)

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian ('ināyat), from Arabic عِنَايَة (ʕināya).

Noun

عِنایَت • ('ināyat) ? (Hindi spelling इनायत)

solicitude

Declension

Declension of **عنایت**
	singular	plural
direct	عنایت ('nāet)	عنایتیں ('nāetẽ)
oblique	عنایت ('nāet)	عنایتوں ('nāetõ)
vocative	عنایت ('nāet)	عنایتو ('nāeto)