عياب

Arabic

Root
ع ي ب (ʕ y b)
11 terms

Etymology

فَعَّال (faʕʕāl)-type adjective indicating doing something frequently

Pronunciation

  • IPA(key): /ʕaj.jaːb/
  • Rhymes: -aːb

Adjective

عَيَّاب • (ʕayyāb)

  1. faultfinding, blamer, carping

Declension

Declension of adjective عَيَّاب (ʕayyāb)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal عَيَّاب
ʕayyāb
الْعَيَّاب
al-ʕayyāb
عَيَّابَة
ʕayyāba
الْعَيَّابَة
al-ʕayyāba
nominative عَيَّابٌ
ʕayyābun
الْعَيَّابُ
al-ʕayyābu
عَيَّابَةٌ
ʕayyābatun
الْعَيَّابَةُ
al-ʕayyābatu
accusative عَيَّابًا
ʕayyāban
الْعَيَّابَ
al-ʕayyāba
عَيَّابَةً
ʕayyābatan
الْعَيَّابَةَ
al-ʕayyābata
genitive عَيَّابٍ
ʕayyābin
الْعَيَّابِ
al-ʕayyābi
عَيَّابَةٍ
ʕayyābatin
الْعَيَّابَةِ
al-ʕayyābati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal عَيَّابَيْن
ʕayyābayn
الْعَيَّابَيْن
al-ʕayyābayn
عَيَّابَتَيْن
ʕayyābatayn
الْعَيَّابَتَيْن
al-ʕayyābatayn
nominative عَيَّابَانِ
ʕayyābāni
الْعَيَّابَانِ
al-ʕayyābāni
عَيَّابَتَانِ
ʕayyābatāni
الْعَيَّابَتَانِ
al-ʕayyābatāni
accusative عَيَّابَيْنِ
ʕayyābayni
الْعَيَّابَيْنِ
al-ʕayyābayni
عَيَّابَتَيْنِ
ʕayyābatayni
الْعَيَّابَتَيْنِ
al-ʕayyābatayni
genitive عَيَّابَيْنِ
ʕayyābayni
الْعَيَّابَيْنِ
al-ʕayyābayni
عَيَّابَتَيْنِ
ʕayyābatayni
الْعَيَّابَتَيْنِ
al-ʕayyābatayni
plural masculine feminine
plural unknown sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal ? ? عَيَّابَات
ʕayyābāt
الْعَيَّابَات
al-ʕayyābāt
nominative ? ? عَيَّابَاتٌ
ʕayyābātun
الْعَيَّابَاتُ
al-ʕayyābātu
accusative ? ? عَيَّابَاتٍ
ʕayyābātin
الْعَيَّابَاتِ
al-ʕayyābāti
genitive ? ? عَيَّابَاتٍ
ʕayyābātin
الْعَيَّابَاتِ
al-ʕayyābāti