غبطة
Arabic
| Root |
|---|
| غ ب ط (ḡ b ṭ) |
| 2 terms |
Pronunciation
- IPA(key): /ɣib.tˤa/
Noun
غِبْطَة • (ḡibṭa) f (plural غِبْطَات (ḡibṭāt))
- (uncountable) verbal noun of غَبَطَ (ḡabaṭa) and غَبِطَ (ḡabiṭa) (form I)
- bliss, beatitude
- emulation, admiration (endeavor or desire to equal without wishing any harm or loss upon them)
- (Eastern Orthodoxy) His Beatitude, a title used for Eastern Churches’ patriarchs
- صَاحِبَ ٱلْغِبْطَةِ
- ṣāḥiba l-ḡibṭati
- (please add an English translation of this usage example)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | غِبْطَة ḡibṭa |
الْغِبْطَة al-ḡibṭa |
غِبْطَة ḡibṭat |
| nominative | غِبْطَةٌ ḡibṭatun |
الْغِبْطَةُ al-ḡibṭatu |
غِبْطَةُ ḡibṭatu |
| accusative | غِبْطَةً ḡibṭatan |
الْغِبْطَةَ al-ḡibṭata |
غِبْطَةَ ḡibṭata |
| genitive | غِبْطَةٍ ḡibṭatin |
الْغِبْطَةِ al-ḡibṭati |
غِبْطَةِ ḡibṭati |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | غِبْطَتَيْن ḡibṭatayn |
الْغِبْطَتَيْن al-ḡibṭatayn |
غِبْطَتَيْ ḡibṭatay |
| nominative | غِبْطَتَانِ ḡibṭatāni |
الْغِبْطَتَانِ al-ḡibṭatāni |
غِبْطَتَا ḡibṭatā |
| accusative | غِبْطَتَيْنِ ḡibṭatayni |
الْغِبْطَتَيْنِ al-ḡibṭatayni |
غِبْطَتَيْ ḡibṭatay |
| genitive | غِبْطَتَيْنِ ḡibṭatayni |
الْغِبْطَتَيْنِ al-ḡibṭatayni |
غِبْطَتَيْ ḡibṭatay |
| plural | sound feminine plural | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | غِبْطَات ḡibṭāt |
الْغِبْطَات al-ḡibṭāt |
غِبْطَات ḡibṭāt |
| nominative | غِبْطَاتٌ ḡibṭātun |
الْغِبْطَاتُ al-ḡibṭātu |
غِبْطَاتُ ḡibṭātu |
| accusative | غِبْطَاتٍ ḡibṭātin |
الْغِبْطَاتِ al-ḡibṭāti |
غِبْطَاتِ ḡibṭāti |
| genitive | غِبْطَاتٍ ḡibṭātin |
الْغِبْطَاتِ al-ḡibṭāti |
غِبْطَاتِ ḡibṭāti |