غذاء
See also: غداء
Arabic
Etymology
From the root غ ذ و (ḡ ḏ w), paired with غَذَا (ḡaḏā, “to feed, to nourish”).
Noun
غِذَاء • (ḡiḏāʔ) m (plural أَغْذِيَة (ʔaḡḏiya))
- nourishment, sustenance, aliment, nutrition, food
- (in the plural) victuals, food items, foodstuffs, foods, food
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | غِذَاء ḡiḏāʔ |
الْغِذَاء al-ḡiḏāʔ |
غِذَاء ḡiḏāʔ |
| nominative | غِذَاءٌ ḡiḏāʔun |
الْغِذَاءُ al-ḡiḏāʔu |
غِذَاءُ ḡiḏāʔu |
| accusative | غِذَاءً ḡiḏāʔan |
الْغِذَاءَ al-ḡiḏāʔa |
غِذَاءَ ḡiḏāʔa |
| genitive | غِذَاءٍ ḡiḏāʔin |
الْغِذَاءِ al-ḡiḏāʔi |
غِذَاءِ ḡiḏāʔi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | غِذَاءَيْن ḡiḏāʔayn |
الْغِذَاءَيْن al-ḡiḏāʔayn |
غِذَاءَيْ ḡiḏāʔay |
| nominative | غِذَاءَانِ ḡiḏāʔāni |
الْغِذَاءَانِ al-ḡiḏāʔāni |
غِذَاءَا ḡiḏāʔā |
| accusative | غِذَاءَيْنِ ḡiḏāʔayni |
الْغِذَاءَيْنِ al-ḡiḏāʔayni |
غِذَاءَيْ ḡiḏāʔay |
| genitive | غِذَاءَيْنِ ḡiḏāʔayni |
الْغِذَاءَيْنِ al-ḡiḏāʔayni |
غِذَاءَيْ ḡiḏāʔay |
| plural | broken plural triptote in ـَة (-a) | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | أَغْذِيَة ʔaḡḏiya |
الْأَغْذِيَة al-ʔaḡḏiya |
أَغْذِيَة ʔaḡḏiyat |
| nominative | أَغْذِيَةٌ ʔaḡḏiyatun |
الْأَغْذِيَةُ al-ʔaḡḏiyatu |
أَغْذِيَةُ ʔaḡḏiyatu |
| accusative | أَغْذِيَةً ʔaḡḏiyatan |
الْأَغْذِيَةَ al-ʔaḡḏiyata |
أَغْذِيَةَ ʔaḡḏiyata |
| genitive | أَغْذِيَةٍ ʔaḡḏiyatin |
الْأَغْذِيَةِ al-ʔaḡḏiyati |
أَغْذِيَةِ ʔaḡḏiyati |