غريم
Arabic
| Root |
|---|
| غ ر م (ḡ r m) |
| 7 terms |
Etymology
فَعِيل (faʕīl)-type stative-verb derived from the active participle from the verb غَرِمَ (ḡarima).
Pronunciation
- IPA(key): /ɣa.riːm/
- Rhymes: -iːm
Noun
غَرِيم • (ḡarīm) m (plural غُرَمَاء (ḡuramāʔ))
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | غَرِيم ḡarīm |
الْغَرِيم al-ḡarīm |
غَرِيم ḡarīm |
| nominative | غَرِيمٌ ḡarīmun |
الْغَرِيمُ al-ḡarīmu |
غَرِيمُ ḡarīmu |
| accusative | غَرِيمًا ḡarīman |
الْغَرِيمَ al-ḡarīma |
غَرِيمَ ḡarīma |
| genitive | غَرِيمٍ ḡarīmin |
الْغَرِيمِ al-ḡarīmi |
غَرِيمِ ḡarīmi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | غَرِيمَيْن ḡarīmayn |
الْغَرِيمَيْن al-ḡarīmayn |
غَرِيمَيْ ḡarīmay |
| nominative | غَرِيمَانِ ḡarīmāni |
الْغَرِيمَانِ al-ḡarīmāni |
غَرِيمَا ḡarīmā |
| accusative | غَرِيمَيْنِ ḡarīmayni |
الْغَرِيمَيْنِ al-ḡarīmayni |
غَرِيمَيْ ḡarīmay |
| genitive | غَرِيمَيْنِ ḡarīmayni |
الْغَرِيمَيْنِ al-ḡarīmayni |
غَرِيمَيْ ḡarīmay |
| plural | basic broken plural diptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | غُرَمَاء ḡuramāʔ |
الْغُرَمَاء al-ḡuramāʔ |
غُرَمَاء ḡuramāʔ |
| nominative | غُرَمَاءُ ḡuramāʔu |
الْغُرَمَاءُ al-ḡuramāʔu |
غُرَمَاءُ ḡuramāʔu |
| accusative | غُرَمَاءَ ḡuramāʔa |
الْغُرَمَاءَ al-ḡuramāʔa |
غُرَمَاءَ ḡuramāʔa |
| genitive | غُرَمَاءَ ḡuramāʔa |
الْغُرَمَاءِ al-ḡuramāʔi |
غُرَمَاءِ ḡuramāʔi |