غضا

Arabic

Etymology 1

Extended from the root غ ض ض (ḡ ḍ ḍ).

Alternative forms

  • غَضًى (ḡaḍan)without prejudice to the frequency or precedence of either form

Noun

غَضًا • (ḡaḍanm (collective, singulative غَضَاة f (ḡaḍāh), construct state غَضَا (ḡaḍā))

  1. saxaul (Haloxylon gen. et spp.)
    Synonym: (or they may distinguish species by two names) رِمْث (rimṯ)
Declension
Declension of noun غَضًا (ḡaḍan)
collective collective in ـًا (-an)
indefinite definite construct
informal غَضَا
ḡaḍā
الْغَضَا
al-ḡaḍā
غَضَا
ḡaḍā
nominative غَضًا
ḡaḍan
الْغَضَا
al-ḡaḍā
غَضَا
ḡaḍā
accusative غَضًا
ḡaḍan
الْغَضَا
al-ḡaḍā
غَضَا
ḡaḍā
genitive غَضًا
ḡaḍan
الْغَضَا
al-ḡaḍā
غَضَا
ḡaḍā
singulative singulative triptote in ـَاة (-āh)
indefinite definite construct
informal غَضَاة
ḡaḍāt
الْغَضَاة
al-ḡaḍāt
غَضَاة
ḡaḍāt
nominative غَضَاةٌ
ḡaḍātun
الْغَضَاةُ
al-ḡaḍātu
غَضَاةُ
ḡaḍātu
accusative غَضَاةً
ḡaḍātan
الْغَضَاةَ
al-ḡaḍāta
غَضَاةَ
ḡaḍāta
genitive غَضَاةٍ
ḡaḍātin
الْغَضَاةِ
al-ḡaḍāti
غَضَاةِ
ḡaḍāti
dual indefinite definite construct
informal غَضَاتَيْن
ḡaḍātayn
الْغَضَاتَيْن
al-ḡaḍātayn
غَضَاتَيْ
ḡaḍātay
nominative غَضَاتَانِ
ḡaḍātāni
الْغَضَاتَانِ
al-ḡaḍātāni
غَضَاتَا
ḡaḍātā
accusative غَضَاتَيْنِ
ḡaḍātayni
الْغَضَاتَيْنِ
al-ḡaḍātayni
غَضَاتَيْ
ḡaḍātay
genitive غَضَاتَيْنِ
ḡaḍātayni
الْغَضَاتَيْنِ
al-ḡaḍātayni
غَضَاتَيْ
ḡaḍātay
paucal (3-10) sound feminine paucal
indefinite definite construct
informal غَضَيَات
ḡaḍayāt
الْغَضَيَات
al-ḡaḍayāt
غَضَيَات
ḡaḍayāt
nominative غَضَيَاتٌ
ḡaḍayātun
الْغَضَيَاتُ
al-ḡaḍayātu
غَضَيَاتُ
ḡaḍayātu
accusative غَضَيَاتٍ
ḡaḍayātin
الْغَضَيَاتِ
al-ḡaḍayāti
غَضَيَاتِ
ḡaḍayāti
genitive غَضَيَاتٍ
ḡaḍayātin
الْغَضَيَاتِ
al-ḡaḍayāti
غَضَيَاتِ
ḡaḍayāti
Derived terms
  • أَغْضَى (ʔaḡḍā, to close one’s eyelids literally or figuratively as to be intentionally heedless or without regard to something)
  • تَغَاضَى (taḡāḍā, to contract one’s eyelids; to feign oneself unmindful)
  • غَضَا (ḡaḍā, to be dark and cover everything)
  • غَضَوِيّ (ḡaḍawiyy, liking to eat saxaul)
  • غَضِيَ (ḡaḍiya, to have ache in the venter for having eaten saxaul)
  • غَضِيّ (ḡaḍiyy) and غَضٍ (ḡaḍin, having ache in the venter for having eaten saxaul)
  • غَضْيَاء (ḡaḍyāʔ, a land abundant in غَضًا (ḡaḍan) plants)
  • مُغِضّ (muḡiḍḍ) and غَاضٍ (ḡāḍin, sombre, obscure, dark)

Etymology 2

From figurative uses in relation to the غَضًا (ḡaḍan) plant, in high demand by camels to bite off and by travels for shadow.

Verb

غَضَا • (ḡaḍā) I (non-past يَغْضُو (yaḡḍū), verbal noun غُضُوّ (ḡuḍuww))

  1. to be dark and cover everything
Conjugation
Conjugation of غَضَا (I, final-weak, a ~ u, no passive, verbal noun غُضُوّ)
verbal noun
الْمَصْدَر
غُضُوّ
ḡuḍuww
active participle
اِسْم الْفَاعِل
غَاضٍ
ḡāḍin
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m غَضَوْتُ
ḡaḍawtu
غَضَوْتَ
ḡaḍawta
غَضَا
ḡaḍā
غَضَوْتُمَا
ḡaḍawtumā
غَضَوَا
ḡaḍawā
غَضَوْنَا
ḡaḍawnā
غَضَوْتُمْ
ḡaḍawtum
غَضَوْا
ḡaḍaw
f غَضَوْتِ
ḡaḍawti
غَضَتْ
ḡaḍat
غَضَتَا
ḡaḍatā
غَضَوْتُنَّ
ḡaḍawtunna
غَضَوْنَ
ḡaḍawna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَغْضُو
ʔaḡḍū
تَغْضُو
taḡḍū
يَغْضُو
yaḡḍū
تَغْضُوَانِ
taḡḍuwāni
يَغْضُوَانِ
yaḡḍuwāni
نَغْضُو
naḡḍū
تَغْضُونَ
taḡḍūna
يَغْضُونَ
yaḡḍūna
f تَغْضِينَ
taḡḍīna
تَغْضُو
taḡḍū
تَغْضُوَانِ
taḡḍuwāni
تَغْضُونَ
taḡḍūna
يَغْضُونَ
yaḡḍūna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَغْضُوَ
ʔaḡḍuwa
تَغْضُوَ
taḡḍuwa
يَغْضُوَ
yaḡḍuwa
تَغْضُوَا
taḡḍuwā
يَغْضُوَا
yaḡḍuwā
نَغْضُوَ
naḡḍuwa
تَغْضُوا
taḡḍū
يَغْضُوا
yaḡḍū
f تَغْضِي
taḡḍī
تَغْضُوَ
taḡḍuwa
تَغْضُوَا
taḡḍuwā
تَغْضُونَ
taḡḍūna
يَغْضُونَ
yaḡḍūna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَغْضُ
ʔaḡḍu
تَغْضُ
taḡḍu
يَغْضُ
yaḡḍu
تَغْضُوَا
taḡḍuwā
يَغْضُوَا
yaḡḍuwā
نَغْضُ
naḡḍu
تَغْضُوا
taḡḍū
يَغْضُوا
yaḡḍū
f تَغْضِي
taḡḍī
تَغْضُ
taḡḍu
تَغْضُوَا
taḡḍuwā
تَغْضُونَ
taḡḍūna
يَغْضُونَ
yaḡḍūna
imperative
الْأَمْر
m اُغْضُ
uḡḍu
اُغْضُوَا
uḡḍuwā
اُغْضُوا
uḡḍū
f اُغْضِي
uḡḍī
اُغْضُونَ
uḡḍūna

Verb

غَضَا • (ḡaḍā) I (non-past يَغْضُو (yaḡḍū), verbal noun غُضُوّ (ḡuḍuww))

  1. to be in good condition and abundant
Conjugation
Conjugation of غَضَا (I, final-weak, a ~ u, no passive, verbal noun غُضُوّ)
verbal noun
الْمَصْدَر
غُضُوّ
ḡuḍuww
active participle
اِسْم الْفَاعِل
غَاضٍ
ḡāḍin
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m غَضَوْتُ
ḡaḍawtu
غَضَوْتَ
ḡaḍawta
غَضَا
ḡaḍā
غَضَوْتُمَا
ḡaḍawtumā
غَضَوَا
ḡaḍawā
غَضَوْنَا
ḡaḍawnā
غَضَوْتُمْ
ḡaḍawtum
غَضَوْا
ḡaḍaw
f غَضَوْتِ
ḡaḍawti
غَضَتْ
ḡaḍat
غَضَتَا
ḡaḍatā
غَضَوْتُنَّ
ḡaḍawtunna
غَضَوْنَ
ḡaḍawna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَغْضُو
ʔaḡḍū
تَغْضُو
taḡḍū
يَغْضُو
yaḡḍū
تَغْضُوَانِ
taḡḍuwāni
يَغْضُوَانِ
yaḡḍuwāni
نَغْضُو
naḡḍū
تَغْضُونَ
taḡḍūna
يَغْضُونَ
yaḡḍūna
f تَغْضِينَ
taḡḍīna
تَغْضُو
taḡḍū
تَغْضُوَانِ
taḡḍuwāni
تَغْضُونَ
taḡḍūna
يَغْضُونَ
yaḡḍūna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَغْضُوَ
ʔaḡḍuwa
تَغْضُوَ
taḡḍuwa
يَغْضُوَ
yaḡḍuwa
تَغْضُوَا
taḡḍuwā
يَغْضُوَا
yaḡḍuwā
نَغْضُوَ
naḡḍuwa
تَغْضُوا
taḡḍū
يَغْضُوا
yaḡḍū
f تَغْضِي
taḡḍī
تَغْضُوَ
taḡḍuwa
تَغْضُوَا
taḡḍuwā
تَغْضُونَ
taḡḍūna
يَغْضُونَ
yaḡḍūna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَغْضُ
ʔaḡḍu
تَغْضُ
taḡḍu
يَغْضُ
yaḡḍu
تَغْضُوَا
taḡḍuwā
يَغْضُوَا
yaḡḍuwā
نَغْضُ
naḡḍu
تَغْضُوا
taḡḍū
يَغْضُوا
yaḡḍū
f تَغْضِي
taḡḍī
تَغْضُ
taḡḍu
تَغْضُوَا
taḡḍuwā
تَغْضُونَ
taḡḍūna
يَغْضُونَ
yaḡḍūna
imperative
الْأَمْر
m اُغْضُ
uḡḍu
اُغْضُوَا
uḡḍuwā
اُغْضُوا
uḡḍū
f اُغْضِي
uḡḍī
اُغْضُونَ
uḡḍūna

References

  • Freytag, Georg (1835) “غضا”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 3, Halle: C. A. Schwetschke, pages 281b–282a
  • Kazimirski, Albin de Biberstein (1860) “غضا”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc[2] (in French), volume 2, Paris: Maisonneuve et Cie, pages 477b–478a
  • Lane, Edward William (1863-1893) “غضا”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, pages 2268c–2269c.
  • Steingass, Francis Joseph (1884) “غضا”, in The Student's Arabic–English Dictionary[3], London: W.H. Allen, pages 756a–b
  • Wehr, Hans (1979) “غضا”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN, page 792