غفا

Arabic

Root
غ ف و (ḡ f w)
1 term

Verb

غَفَا • (ḡafā) I (non-past يَغْفُو (yaḡfū), verbal noun غَفْو (ḡafw) or غَفْوَة (ḡafwa) or غُفُوّ (ḡufuww))

  1. to doze off, to fall asleep
  2. to slumber

Conjugation

Conjugation of غَفَا (I, final-weak, a ~ u, full passive (?), verbal nouns غَفْو, غَفْوَة, غُفُوّ)
verbal noun
الْمَصْدَر
غَفْو, غَفْوَة, غُفُوّ
ḡafw, ḡafwa, ḡufuww
active participle
اِسْم الْفَاعِل
غَافٍ
ḡāfin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَغْفُوّ
maḡfuww
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m غَفَوْتُ
ḡafawtu
غَفَوْتَ
ḡafawta
غَفَا
ḡafā
غَفَوْتُمَا
ḡafawtumā
غَفَوَا
ḡafawā
غَفَوْنَا
ḡafawnā
غَفَوْتُمْ
ḡafawtum
غَفَوْا
ḡafaw
f غَفَوْتِ
ḡafawti
غَفَتْ
ḡafat
غَفَتَا
ḡafatā
غَفَوْتُنَّ
ḡafawtunna
غَفَوْنَ
ḡafawna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَغْفُو
ʔaḡfū
تَغْفُو
taḡfū
يَغْفُو
yaḡfū
تَغْفُوَانِ
taḡfuwāni
يَغْفُوَانِ
yaḡfuwāni
نَغْفُو
naḡfū
تَغْفُونَ
taḡfūna
يَغْفُونَ
yaḡfūna
f تَغْفِينَ
taḡfīna
تَغْفُو
taḡfū
تَغْفُوَانِ
taḡfuwāni
تَغْفُونَ
taḡfūna
يَغْفُونَ
yaḡfūna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَغْفُوَ
ʔaḡfuwa
تَغْفُوَ
taḡfuwa
يَغْفُوَ
yaḡfuwa
تَغْفُوَا
taḡfuwā
يَغْفُوَا
yaḡfuwā
نَغْفُوَ
naḡfuwa
تَغْفُوا
taḡfū
يَغْفُوا
yaḡfū
f تَغْفِي
taḡfī
تَغْفُوَ
taḡfuwa
تَغْفُوَا
taḡfuwā
تَغْفُونَ
taḡfūna
يَغْفُونَ
yaḡfūna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَغْفُ
ʔaḡfu
تَغْفُ
taḡfu
يَغْفُ
yaḡfu
تَغْفُوَا
taḡfuwā
يَغْفُوَا
yaḡfuwā
نَغْفُ
naḡfu
تَغْفُوا
taḡfū
يَغْفُوا
yaḡfū
f تَغْفِي
taḡfī
تَغْفُ
taḡfu
تَغْفُوَا
taḡfuwā
تَغْفُونَ
taḡfūna
يَغْفُونَ
yaḡfūna
imperative
الْأَمْر
m اُغْفُ
uḡfu
اُغْفُوَا
uḡfuwā
اُغْفُوا
uḡfū
f اُغْفِي
uḡfī
اُغْفُونَ
uḡfūna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m غُفِيتُ
ḡufītu
غُفِيتَ
ḡufīta
غُفِيَ
ḡufiya
غُفِيتُمَا
ḡufītumā
غُفِيَا
ḡufiyā
غُفِينَا
ḡufīnā
غُفِيتُمْ
ḡufītum
غُفُوا
ḡufū
f غُفِيتِ
ḡufīti
غُفِيَتْ
ḡufiyat
غُفِيَتَا
ḡufiyatā
غُفِيتُنَّ
ḡufītunna
غُفِينَ
ḡufīna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُغْفَى
ʔuḡfā
تُغْفَى
tuḡfā
يُغْفَى
yuḡfā
تُغْفَيَانِ
tuḡfayāni
يُغْفَيَانِ
yuḡfayāni
نُغْفَى
nuḡfā
تُغْفَوْنَ
tuḡfawna
يُغْفَوْنَ
yuḡfawna
f تُغْفَيْنَ
tuḡfayna
تُغْفَى
tuḡfā
تُغْفَيَانِ
tuḡfayāni
تُغْفَيْنَ
tuḡfayna
يُغْفَيْنَ
yuḡfayna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُغْفَى
ʔuḡfā
تُغْفَى
tuḡfā
يُغْفَى
yuḡfā
تُغْفَيَا
tuḡfayā
يُغْفَيَا
yuḡfayā
نُغْفَى
nuḡfā
تُغْفَوْا
tuḡfaw
يُغْفَوْا
yuḡfaw
f تُغْفَيْ
tuḡfay
تُغْفَى
tuḡfā
تُغْفَيَا
tuḡfayā
تُغْفَيْنَ
tuḡfayna
يُغْفَيْنَ
yuḡfayna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُغْفَ
ʔuḡfa
تُغْفَ
tuḡfa
يُغْفَ
yuḡfa
تُغْفَيَا
tuḡfayā
يُغْفَيَا
yuḡfayā
نُغْفَ
nuḡfa
تُغْفَوْا
tuḡfaw
يُغْفَوْا
yuḡfaw
f تُغْفَيْ
tuḡfay
تُغْفَ
tuḡfa
تُغْفَيَا
tuḡfayā
تُغْفَيْنَ
tuḡfayna
يُغْفَيْنَ
yuḡfayna

References